Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Veslings andar vondu, en hrjáðu:
Leyfa sér í horni húka
Hamarsins þó slæmir væri!
Vorkunnsemd hans varð að ljúka
Vígslunni — og trölli og dvergi
Leyfa hús í Heiðnabergi,
Hafís-lömdu og steyttu í sjóinn.
Hefði ’ann átt það til,
Vesals bón í vil
Leyft þeim hefði ’ann svín og sjóinn.
IV.
Svo er Gvöndi sízt að kenna,
Seinna þó að vantrúin
Feldi í hempu hamar sinn,
Vígði heiðnu heimkynnin
Honum með. Og inni brenna
Yrðu að lokum illvættin.
Meðan “sírann” seig á staðinn,
“Söfnuðurinn” hélt um vaðinn,
Söng svo vaskt, og vægði hvergi,
Vígslu-sönginn uppi á bergi,
Níðyrtan en nýkveðinn.
Skagfirzkt lag við ljóðmælin!
Mannsaldur í minnum geymdan,
Metnað héraðs-kvæða. En gleymdan
Nú fyrir löngu. — Á morgun minn!
Niður í kletti klerkurinn,
Sló með hörðum liamarskalla
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
