Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
84
IIKF.TA SÖG (] U.
33-34. C.
Gorlóis Kornbreta kontingr var \)å þar ok lians kona; hon
var allra kvcnna frifiust; koniingr rend i liug si’num til
hcnnar, ok talaöi viö liana lcynilega; Jictta fann hertoginw
ok fór brott frá vcizlun»2Í nieð konu sína utan konúngs
orlof, ok setti liana i turn einn en er Gorlóis vildi eigi
fara aftr til veizlunnar, varð konúngr reifir ok sendi menn
at sitja um kastalann, svá at hvårki kæmist menn þaftan
til eöa frá. Konúngr segir Merlinus2, at hann må eigi
heilsu sinni halda , ef hann nær eigi konu hertogans.
Merlinus mælti: þat er eigi mjök hægt, {m at þángat er
eitt firöngt einstigi, Jiat er verja megu fyri öllum Breta
her iiij riddarar, þcir er Jiar vaka yfir bæöi netr ok daga;
en þó má ek sva gera, at þar sýnist Gorlóis sem J)ú ert,.
en IJlfin rádgjafi þinn [ man sýnast, ok sva ek, sem hennar
ij þjónustumenn3, ’ok megu ver þá fá orlof i turninw.
Jietta ráð þiggr konúngr; fara [>eir siöan til kastalans ok
verftr þetta allt sva sem Merlinus gaf räö til; hugði Igerna
þá nótt at hon svæfi hjá Gorlóis bónda sínum.
34. En er herrinw saknaði konúngs, †>á hugöu þeir
hann svikinji vera ok ljópu á hendrGorlóis ok drápu hann,
ok mestan Jjorra liðs hans. Menn sögðu Igerne konu
hans þau tíðindi, en hon vissi eigi hversu þetta kom til,
því at hon þóttist hjá honuni sofið hafa jiá nótt. Konúngr
mælti þá: sjá máttu at ek liíl, ok nian þat ráð líkast, at
fara á konúngs fund ok biöja miskunar. Gengr konúngr
f)á brott, ok til liðs síns, ok tekr J)á aftr allan slíkan bátt
lét hana koma i cinn lnífan turn, cr het Tindagiol, skamt
frá sjó (posuit eam in oppido Tintagol in litore maris, Geoffr.’),
þat var sua aurugt vigi, at þótt allr Breta herr sœkti (srekta, T)
at, J>á máttu vcl þrír riddarar veria. því at þessi kastali var
allr luktr sid oe liömrum , oc þángat var sua þraungt einstigi, at
engi van var á at J>ángat mætti komaz, ef nockurir menn veri til
varnar, T. — a)’ hos Geoffr. og T raadförer Kongen sig först
med Ulfin de Ricaradoch (Vlfinnr, T), og denne henviser ham til
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
