Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Bandamanna saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
er Óspakr heldr ýgr viðskiftis; grunar menn
um, at Óspakr mundi hafa ætlat sér goðorðit
at hafa, enn eigi Oddi, ef eigi hefði verit
kúgat af honum, at hann mætti undan komast. Oddr
kveðr hann at engu; mæltust þeir ok ekki við.
Þat var einn dag, er Óspakr býr sig til brottferðar;
bindr klyfjar sínar ok ferr á burt ok
kona hans, ok hitta ekki Odd; fara á Svölustaði ok
búa þar. Oddr lætr sem ekki sé í
orðit.
6. Þat er at segja um haustit, er menn fóru á
fjall af Mel, at mjök skaut í tvau horn um
heimtur Odds sem verit hafði. Honum var vant
nú fjogurra tiga geldinga, þeira er beztir váru.
Er nú leitat um fjöll. Kynlegt þótti mönnum
þetta, því at Oddr var fésælli hverjum manni;
váru þá ýmsar getur á, hvárt gengit mundu
hafa til annara heraða, eða farizt í snænum, eða
mundi vera af manna völdum. Nú dofnar yfir
um síðir, ok var mart um rætt, hve gegna mundi,
enn þó vantar Odd ekki slátrfé. Hann er
hljóðr jafnan um vetrinn. Váli frændi hans
frétti, hví þat sætti, er hann var svá óglaðr; —
„hvárt þykki þér mikit fjárhvarfit? enn eigi ertu
mikill borði, ef þik hryggir þat“. Oddr segir:
„Eigi hryggir mik þat; hitt þykki mér verra,
er ek veit eigi hverr stolit hefir“. Váli segir:
„Þykkir þér brýnt fyrir liggja, eða hvar horfir
þú á?“ „Ekki er því at leyna“, segir Oddr,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
