47 (Bandamanna saga)

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Viðauki

scanned image

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

morgininn, er konur koma í fjós, þá eru þar
særðar níu kýr til bana. Þetta fréttist víða.
Ok enn er fram líða stundir, berr svá til, at
maðr gengr inn á Svölustöðum, ok í hús þat,
er Már hvílir í. Þat var snemma um morgun.
Sá maðr gengr at sænginni, ok leggr Má
meðsaxi, svá at þegar gekk á hol. Þetta var
Óspakr. Hann kvað vísu:

Brá ek ór slíðrum
skálm nýbrýndri;
þeirri lét ek Mávi
á maga hvatað.
Unna ek eigi
arfa Hildis
fagrvaxinnar
faðmlags Svölu.

Ok í því, er hann snýr til dyranna, hleypr hanm
upp, Bjálfi, ok rekr á honum tálgukníf. Óspakr
gengr til þess bæjar, er heitir á Hörgshóli, ok
lýsir þar víginu; ferr síðan á brott, ok spyrst
nú ekki til hans um hríð. Víg Más fréttist
víða, ok mæltist illa fyrir. Þat bar til nýlundu,
at stóðhross hin beztu, er Oddr átti, fim
saman, fundust dauð öll, ok ætluðu menn Óspaki
þat verk. Nú er þat langa hríð, at ekki spyrst
til Óspaks. Ok um haustið, at menn gengu at
geldingum, fundu þeir helli í hömrum
nökkurum, ok þar í mann dauðan, ok stóð hjá
honum mundlaug full af blóði, ok var þat svá
svartsem tjara. Þar var Óspakr, ok hugðu menn,

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Project Runeberg, Sat Dec 9 03:13:35 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >> https://runeberg.org/asmbmsaga/0053.html

		Bandamanna saga / 47 (1901) Author: Valdimar Ásmundsson Table of Contents / Innehåll \| << Previous \| Next >>
	Project Runeberg \| Catalog \| Recent Changes \| Donate \| Comments? \|