Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
91
Men no kom Gammeln innpaa Innhaldet av det,
som »den gamle Skarven Tarkvinius Superbus elder
Tarkvinius Storsnut* hadde sagt, og heldt eit
histo-riskt Foredrag um Rom og romersk Politikk, som
var det mest aandfulle, Daniel hadde høyrt. Endeleg
stod han upp, slog ut med Haandi og sagde
høgtideleg: »Nu er vi færdige. Nu er vi — ved Gud! —
aldeles færdige. Nu kan vi gaa videre.« Og so sette
han seg til aa gjenomgaa Leksa til næste Dagen. —
— Daniel budde paa eit Loft i Akersgata.
Romet var ikkje litet; men det var laagt og hadde
Skraatak; Ljos fekk det gjenom tvo Vindaugo, som
var bygde ut gjenom Taket. Romet var fullt av
Kantar og Kræer og var litt halvmyrkt; "Utsyn var
der til eit Par Hustak og nokre Skorsteinar. Men
Daniel likad seg her. Her var so koselegt og lognt,
totte han; og det stengde Utsynet gjorde, at lian
kjende seg so trygg, so godt gøymd.
Byen likad han og paa ein Maate. Her var
ikkje slik, som han hadde tenkt; her var smaatt og
graatt i graatt for det meste, og det var utrulegt,
kor simpelt her kunde sjaa ut mest alle Stader, so
nær som upp paa Homansbykanten; men for Daniel
var alt so nytt, at han hadde Moro av aa sjaa det
likevæl. Og den einaste vesle Stubben Storgata, som
Byen kunde segjast aa hava, Stykket fraa
Storthings-bygningen til Slottet, var so gild med alle sine Tre
og Slottet øvst uppe som ein breid Vegg, at Daniel
saknad ikkje sine Marmordraumar so mykje endaa.
Det var væl slik, ein Storby skulde sjaa ut.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
