Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
218_
denten? Ingenstaden. Gakk ut og sjaa paa dette
unge Livshaap upp og ned Karl Johan med Kjenk
og Vrid og Kast med Augo, med Glas paa Nasen,
med Stav i Haand, med klint Haar, med Dusk i
Huva, med Vott paa Haand, med Spjaak og Sprik,
som kvar Mann kann sjaa er deira Livs Maal. Gakk
ut um Kvelden, daa dei ferdast paa Utkantarne og i
Krokarne og Husi, — og alle desse skal eingong ut
og preika Gudsfrygt og Sedelegheit og Lydnad mot
Loven; gakk ut um Kvelden og sjaa paa alle desse
Juristame, som tergar Politiet og vert førde paa
Raadstova og mulkterad; og desse skal vera dei, som
skal halda Lovarne uppe. Og heile denne Tomheit,
og Tomheit paa Tomheit, den skal Bonden betala, og
so gjeng dei endaa og slær paa Nakken og fryner
med Nosi og snakkar um raabarkede Bønder og
halvstuderte Røvere og segjer at det er dei, som sit inne
med Kulturen!« —
Slikt hadde Daniel aldri høyrt* Maken til. Der
kunde kanskje vera eit og annat sannt i det; men —
sitja og segja det! og segja det paa denMaaten! —
Men naar Fram talad um den sanne Studenten
og hans Gjerning, daa kunde han tala so dragande
fagert, og like væl so klaart, at Daniel vart sitjande
reint einstird. Der var ei forunderleg Magt yver
denne Mannen. Han var eldfull og harm som ein
Profet, lynande logisk, sterk og fager i Ord som ein
Diktar. Og Augo var so reine og ljose, og Andlitet
so sjælfullt og skiftande. Naar han talad um Trui,
maatte Daniel tenkja paa det, som skrivet stod um
Garborg: Bondestudentar. 14
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
