Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
_221_
Homers Kjempur, naar dei vart svoltne, so sette
dei Uksar paa Spit, brasad og steikte og aat, fyllte
seg med ungt Kjøt og med den søte Yin. Det var
minst f3Tre aa vera Kjempa paa den Maaten. Daniel
saug paa Tunga si; han kjende Smaken av ungt
Kjøt og søt Yin, so Tennerne hans vatshaglad.
Han seig paa, seig paa, som eit Klokkeverk,
naar det eingong er komet i Gang. Han var so hol,
han totte, han vilde gaa av paa Midten. Og
Aks-lerne verkte som der kunde vera Eld i dei.
Sigarrøyk dreiv sterk og svimrande ikring han, so ofta
han møtte Folk; Pianospel klunkad ut til han fraa
alle Stovur; det var so vondt aa høyra. Der inne
sat Folk og hadde det varmt og lognt, skulde eta
godt til Kvelds og so hava sin Toddy. Han fraus;
han kjende den snøsure Januarlufti like inn paa
Skinnet. Han var komen ned i Teatergata; det tok
til aa bera imot att; men han var for trøytt til aa
gaa seg varm. Ingenstad kunde ein gaa inn helder,
naar ein ikkje hadde Pengar. Der uppe laag
Tre-folcligheds Kyrkja, svær og tung, med sin evige
Blykatt; der var Ljos. Der kunde han gaa inn og
kvila seg! Der kunde ingen jaga han ut, um han
ikkje hadde Pengar, og kanskje han der kunde raaka
ein Mann, som vilde laana han tolv Skilling! Han
drog seg inn. Der var visst Bibellesning. Den fyrste
tome Stolen han saag, seig han ned i. Aa Gud, so
trøytt han var. Der gjekk Feberskjelvingar gjenom
han; han svimrad, som han kunde daana; seig ihop
der han sat, og leet att Augo. Men for dei attletne
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
