Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
_297_
kunde; det var forunderlegt, at slike Folk kunde
sleppa inn paa fine Stader. Romet var fullt av
Folk. Todd}ren rauk fraa kvar Krok, og Lufti
kokad av Snakk og Skravl. Daniel ynskte seg
væl ute; men Storr sat og drakk Selters med
Rødvin i og hadde ikkje det Grand Hast. Han lagde
ut um, at Marknadar var ein Uskikk; Hr. Knutzon
lagde imot, og Daniel totte denne hadde nokso
gode Grunnar. Men endeleg rauk Hr. Knutzon og
kunde ikkje lenger klara seg. Daa fortalde han
rolegt, at det, han her hadde sagt, det hadde han
ikkje av seg sjølv, men fraa ein Mann som Grosserar
Lampe, og han skulde daa tru, at den Mannen visste
kva han sagde. Hm, so slike Folk og kann vera
usjølvstendige! tenkte Daniel; han likad seg. Men
at dei hadde Mod til aa segja det —!
Sidan kom Storr innpaa sitt gamle Snakk um
Nasjonaløkonomien. Han var rasande vond paa dei
Bønderne,. som hogg ut Skogarne sine og dermed
øydde burt baade sin eigen og Landets Kapital; men
tilslutt fann han daa ut, at det kanskje var
naudsyn-legt, at Landskapitalen vart uppøydd. For so lengje
me hadde den, so livde me paa den, og so lengje me
gjorde det, vart me korkje Folk elder rike. Daa lo
Student Stensrud og spurde, um det altso var so aa
forstaa, at me ikkje vart rike, fyrr Landet var
øydelagt, og dertil svarad Grosseraren Ja. Eit Folk vart
aldri rikt av aa liva paa sin Kapital I Og endaa verre
var det med desse andre store Næringsgreinerne vaare,
Skipsferdi og Fisket; for det var eit reint Lotteri-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
