Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— Daniel kjende seg uhugleg; hu; aldri inn i det livet
meir! So kom det yver han ein tanke som han slo
ifrå seg: det vilde vera ein lette for han, um alle hans
gamle kjenningar vilde døy. —
Då dei gjekk, sat Aslak Fjordan og tretta med Strand
um Fram; det høyrdest ut til, at Strand og Fram var
uvener, og at Aslak vilde ha Strand til å vera skuld i
dette. Men Strand banna på at det var Fram som
hadde skuldi. Daniel slapp uc usédd. Den einaste
kjenningen han sidan råka, var ein «røvar», som kom
og gjorde seg kjend og snakka «folkeleg» politikk og
bad um å få låna ein halv dalar; fyren såg fæl ut.
Daniel stakk til han ei mark og gjekk.
— Uppe på Steinsrud seig dagane seint. Ein dag
stod det ein post i «Den gode Borger», som Daniel
meinte han kunde klara, og som han vilde ha søkt, um
han hadde havt laud. Som han gjekk og undrast på,
um det kunde nytta å skriva til Pater um denne posten,
og få han til å leggja eit godt ord inn for seg, — fekk
han brev frå kapellan Hirsch.
Det var eit langt brev. Daniel vart mest kald um
hjarta, då han kjende att handskrifti. Uroleg flaug han
brevet igjenom. Vissie kapellanen noko? —
Hirsch forklåra grunnane til at han ikkje hadde skrive
fyrr; det hadde mest kome av, at han meinte Daniel
burde få utvikla seg heilt sjølvstendigt. No trudde
kapellanen at tidi kunde vera komi.
«Rud hev fortalt meg, at du sidan i sumar hev vore
huslærar på landet; og der veit eg du hev samla deg
og kome til klårskap um det som må vera grunnen i
livet ditt,» skreiv han. Og han heldt fram: «Eg vil
av hjarta vona, at du hev berga barnehugen din gjenom
strevet; for du veit at det er barnet som eig
himmelriket. Og iser held eg meg trygg på, at du hev halde
deg fri av byvaset, denne tome, hole «formelle daning»
eller kva dei kallar det; du var ein for varm og ekte
natur til at slikt skulde kunna bergtaka deg. Du hev
set so mykje av bylivet, at du veit kva det er verdt.
Kåte munnar og kalde hjarto; småmoro for ålvor, vitsar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
