Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
117
13. Ononis sp inösa Koch non est O. spinosa Suecor»
(tan|um ?>ad O. antiqtioriim accedens» Fl.Scan. h. K) & an
hæc Linnæo cognitn fuerit, dubitemus. O. campestrein,
aniiquo Kochiano nomine, dictain maliern. In horto
Upsalien-si, u bi antiquitus ut nostro æ\o lantuni adfuit O. repens
spinosa & milis, cuiii O. arvensi vulgo confusa, facile intel-
»
ligitur, cur omnes nostras species sub O. arvensis nomine
in ultiiiio opere, Syst. Veg. XII, conjunxerit. Ononid.
re-pentem e Dillenio recepit, vix vitflit ij>se, alias sine dubio
perspexisset idenlitatem plantæ in Suecia Milgatæ 6c in horto
Ups. cultæ. Hujus Ononid. arvensis Linn. S. IV. tres
habe-mns formas, ab O. hircina dc O. spinosa Koch clare diversas:
— dumelorum, erecta, ratnosissiiua, inerinis, floribus
ge-minis infra apicem ranioruin comosoruin dense spicatis.
JSi-iuilliina O. tiircinæ & sæpe commutata (eliam demum a
Linnæo cujus piimaria O. arvensis FI. Suec., de. sine dubio
O. hircina), sed ditfert caulibus lignescentibus, spicis apice
cotnosis, vexillo numquam emarginalo.
— spinosa, adscendens, vage ramosa, spinosa, floribns
alaribiis solitariis sparsis. O. spinosa L. Suec.
— repens, repens, subradicans, brete sat dense
ramosa, villosior, spinis obsoleiis nullisve, flor. pr. O. repens L. &
Auctt.
14. Maxime gaudemus genera naiuralissinia Viciæ
Krvi <1* Oroài immutata ab Auclore esse servat». Cuin
genera sunt naturalia, hæc ad characieres reformare rsummam
Botanicis hæresin" dixit Linnæus. ^Genus enim dabit
characiereii» , nec charader genus’1? ci cuin genus clarum,
non \ioleiiiiiiag naturam ad nostra fragilia systematica
prin-cipia. Chai|^C|eres acuti ntique amiei, sed magis arnica
na-turæ vestigia. Quam inulla, quæ veibis demonslrare non licet,
credeie cogimur!; qui genera natuialissiina ipjiciunt
o!) characteruni (nobis adhuc cogniloruni! sed cognitio
nostra admodum finita est) tenuilateni baud absimiles iis,
qui omnia sibi incognita denegant. — Lalhyrus latifolius
FI. Suec. Jistinguilur a Kochio sub nomine L. plalyphylli
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
