Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
53
Sönar lýsir einmitt ágætlega hinni líelgu
sakn-aðarást, sem lifir í brjósti alls porra
Islend-inga, sem vestur hafa flutzt. Leyndi sú
til-finning sér aldrei, hvar sem jeg kom og heyrði
rœður peirra. ‡>að er missirinn og liin
ógur-lega fjarlægð, sem hitar upp og hreinsar hina
djúpu ylhvöt, sem heitir heimprá og
ættjarð-arást. Ef Amonku-íslendingar üyttu heim og
kæmu fölausir aptur að knjám móður sinnar,
mundu víst, eins og nú stendur, bræðurnir
ekki taka peim marglega. Ivemur það af pvi,
a5 bæði mundu menn pylcjast hafa nógum að
skamta, enda yrði svarið: fér var nær að fara
hvergi! Aptur má pað vera vel kunnugt, hve
bróðurlegar viðtökur berir og snauðir
vestur-farar hafa fengið hjá löndum sinum pegar peir
hafa hert á hurðir peirra; sá jeg sjålfur full
deili til pess. Nýjar hræringar og kynlegar
komu i huga minn, er jeg sat á ræðupallinum
og horfði móti mannösinni å bekkjunum
and-spajnis. Stóð par í hálfhring bekkur yfir beklc,
svo rüm var fyrir púsundir. Allt petta fólk
var vel klætt og vel útlítandi. Og allt petta
fólk var íslenzkt. Með heitum yl og
lilut-tekningu leit jeg yfir unga og gamla, cinkum
börnin og hið aldurhnigna fólk, og aldrei skildi
jeg betur en pá stund, hvað pjóSræknin er:
að hún er mannsins dýpsta og dýrasta
sálar-aíl, sem, frá pvi sögur hófust, hefir ómað frá
liörpu ßkåldmæringanna og kveðið við hátt i
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
