Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
121
J>ar sem skóglaust er og skjólalaust, ber hina
mestu nauðsyn til að planta sem fyrst trjálundi
til hlífðar og fegurðar, Margir íslendingar
bæði i Argyle og suður í Dakota hafa skóg
nærri bæjum sínum; en víða eru slétturnar
allsberar, hæða- og skjólalausar. Jeg skal nü
pýða fáein samtöl úr hinum nefndu
ferðasög-um ; má par af heyra kurrinn eða álit hinna
einstöku nýbyggjenda. ]?eir, sem svara, eru
fiestir skozkir Orofters, p. e. smábændur eða
kotungsmenn frá hálendinu, sem enska stjórnin
hafði lánað fé til farningar vestur. Hafa peir
lengi haft orð á sér fyrir örbirgð og
amlóða-skap og vildi pví stjórnin gjöra tilraun til að
dustu pá upp til menningar.
Nú læt jeg Katanessbóndann, Mr. Georg
Brün, tala:
„]j>aðan fói’um við til Saltcoats (í Manitoba).
|>ar büa kotungar peir, sem stjórnin gerði út.
Héraðið er mikið land, rennslétt og vaxið
lág-ríði bér og hvar, jarðvegurinn djúpur, frjór og
límkenndur; til vatns ekki nema 10—12 fet.
Hér búa 49 heimilisfeður, sem allir komu
vestur 1889, en aðrir 30, sem stjórnin studdi,
lentu við Pelecanvatn í Suður-Manitoba.
Stjórn-in gaf hrerjum bónda 120 pund sterl.; skyldi
pað fé borgað smásaman, fyrst til ferðarinnar,
en síðan til að fá peiin bústað fyrir o. fl., og
fæði skyldi peim gefið pangað til fyrstu
uppsker-unni yrði lokið. Jeghitti par fyrst bóndannN.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
