Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
137
stúdentanna tóku allt 1 einu að hrenna af heitri elsku og
frændræknis-tilfinningu, allt komst á ferð og flug; þeir, sem skáldmæltir voru, færðust
í aukana og ortu tvitugar og þrítugar drápurnar, glóandi af bróðurkærleik
og gjallandi af orðskrúði; ræðugarparnir ljetu glymja i skoltunum allt
hvað af tók, söngmennifnir þöndu raddböndin, og þeir, sem ekki voru
annars megnugir, ja, þeir gátu að minnsta kosti veifað húfunum og
hrópað húrra. Og svo fóru stúdentarnir í Danmörku, Sviþjóð og
Nor-egi lestaferðir á milli landanna, til aö sýna sig og sjá aðra og fá sjer i
staupinu upp á frændsemina. Bæjarbúarnir í háskólabæjunum litu yfir
þessa ungu ofurhuga og allt, sem þeir sungu og sögðu, og, sjá, það
valhal gott. En meður því að maðurinn lifir ekki af einu saman söngli
og sálarfæðu, — ekki einu sinni stúdentar —, þá lögðu bæjarbúar þeim
á borð vin og vistir, og var þar fram borið bæði »bjarnarslátur og bjór
í könnu« og margt annað sælgæti, sem hjarta manns kann að giruast.
Þá var gullöld stúdenta, þeir voru prisaðir i ljóðum og sögum sem
óskabörn menntagyðjunnar, og ekkert þótti ráð ráðið, nema þeir væru
annars yegar.
Þótt nú sje öldin önnur, þótt stúdentar eigi ekki nú seirt stendur
sjerlegu ástfóstri aö fagna hjá Hafnarbúum, þá kveður þó enn sçm fyrr
töluvert að þeim í Kaupmannahöfn, og þvi er vert, að þeirra sje getið,
ekki aðeins vegna þess, aö þeir eru svo óstjórnlega margir í tiltölu við
stærð landsins, svo þeir geisa yfir eins og engisprettusveimur og liggur
við, ef þessum ósköpum heldur áfram, að þeir verði að annari eins
landplágu og engispretturnar hjá honum Faraó heitnum, sællar minningar.
Nei, stúdéntastjettin vekur enn sem fyrr ósjálfrátt athygli manna, einkum
vegna þess, að enginn veit, hvað i þessum æskulýð kann að búa cða
hvað úr honum kann aö verða. Hann ber i sjer hina óráðnu gátu
framtiðarmögulegleikanna. Þess vegna rennir Hafnarbúinn augunum með
forvitnisblandinni og eptirvæntingarfullri athygli til stúdentanna, og þegar
heimasæturnar sjá húfunni með hvitu silkisnúrunni og silfurkrossinum
framan á bregða fyrir, þá er kannske stundum ekki laust við, að
eitt-hvað kviki ofboð, ofboð litið hraðara i barminum en vant er, að ljettur
roði færist um vangann og að hugurinn reiki viða. En við skulum
ekki hafa hátt um það. Pað er bezt að låta framtíðina sjálfa draga
skýluna burt. —
Verði rnanni reikað um Kaupmangaragötu, um það svæði, er
St-valiturn stendur, blasir við hinum megin götunnar, andspænis turninum.
gömul og hrörleg, rauðskjöldótt og fornfáleg bygging. Hún er eins og
sliguð, öll sömun hálfskæld og snúin og stingur undarlega i stúf við
nágrannahúsin, sem öll eru nýleg og reisuleg, og einmitt J>ess vegna
rekur maður undir eins skjáinn i hana og verður ósjálfrátt á að spyrja:
»Hvaða djeskotans hrúatildur er þettar« Það stendur ekki lengi á
svar-inu, pvi hvert mannsbarn i Kaupmannahöfn kannast við hreysið. Pað
er »Regensens, sem við íslendingar köllum »GARD«. Er það bústaður
fátækra stúdenta og hefur um langan aldur verið eins konar aðalhreiður
stúdentalifsins í Kaupmannahöfn. Heiðursmaðurinn hann Kristján IV.
tildraði þvi upp 1623 handa bláfátækum námsmönnum, til þess að þeir
þyrftu ekki að flækjast húsnæðislausir um á strætum og gatnamótum.
íslendingar þóttu svo sem sjálfsagðir að njóta góðs af þessari rausn, því
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
