Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
41
en þeim hafði komið saman um aö setja ekki fundinn fyr en þeir
Hafliöi og Siguröur kæmu fram, til þess aö allir atkvæöisbærir
menn sveitarinnar gætu veriö viö. Af því aö félagiö átti
mest-megnis aö veröa búnaöarfélag, var það afráöiö, aö aöeins bændur
skyldu hafa atkvæöisrétt um félagsstofnunina og eins um hinar
búnaðarlegu framkvæmdir þess, ef þaö kæmist á. Peir höföu
komiö sér saman um þetta Póröur og presturinn og þá var nú
svo sem ekki til mikils fyrir aöra aö vera aö malda í móinn;
úr-skuröur þeirra beggja í sameiningu var sá dómur, sem ekki varö
hrundiö, eöa svo var alment álitiö.
I sama bili og stóra átta daga verkiö á þilinu í herbergi
Sig-urðar sló 2, stóö hann upp af rúminu, sem hann haföi setiö á
um hr®, og sagöi: »Paö er undir þér sjálfum komiö, Hafliöi,
hvort þetta liggur fyrir börnunum þínum, eöa ekki. Ef þú gengur
aö samningnum viö mig, þá veiztu það, aö þú mátt reiöa þig á
mig, en ef þú gerir þaö ekki, þá neyöist ég til aö kalla skuldina
af þér meö rentum og renturentum, og þó ég sé ekki fróöur, þá
veit ég það, aö skuldin er rétt og þú veröur aö gjalda hana;
segöu því fljótt til, af eöa á, því nú verðum viö aö fara fram úr
þessu.«
Pað var ekkert gleöibragö á Hafliöa, þar sem hann sat á
kistunni gegnt rúminu og sneri hüfunni sinni milli handanna. Hann
leit ut eins og hann væri oröinn mörgum árum eldri, en siöasta
sunnudag. Paö haföi veriö liörö barátta, sem hann haföi háð viö
sjálfan sig. Annars vegar ógnaði skuldagreiöslan, fjárþrotiö og
sveitin, en hins vegar var hiö ginnandi tilboö Siguröar, aö sleppa
skuldinni og greiöa honum 6 ær eöa þeirra virði í þokkabót, ef
hann aöeins vildi selja sannfæringuna og berjast meö hnúum og
hnefum móti félaginu og þegja síöan til fulls um kaupskapinn.
Honum fanst það synd af sér, aö tala móti sannfæringu sinni
og spilla meö því fyrir þörfu málefni; honum fanst aö hann
mundi ekki geta upp á nokkurn mann litiö á eftir; en var það þó
ekki enn meiri synd, aö steypa öllum þeim, sem hann elskaöi
mest, í eymd og volæöi; honum fanst sig hrylla enn þá meira
viö því.
»Hvaö segiröu um þetta, Hafliöi, ætlaröu aö ganga aö eöa
frá?« sagöi Siguröur aftur, þar sem hann stóð á gólflnu og horfðí
lymskulegum rannsóknaraugum á Hafliöa.
»Ég neyöist til aö ganga aö því,« sagöi Hafliöi; »en þú mátt
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
