Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
96
innanlands. Hann kom á stöðugum eimskipaferðum bæöi millum
Austfjarða og útlanda og fram meö ströndum landsins og það
jafnt alla vetrarmánuðitia sem annars, er aldrei haföi fyr verið.
Hann reisti hús á Seyðisfirði, sem að allri gerð og útbúnaði er
sögð fyrirmynd allra annarra íslenzkra húsa. Par lét hann og gera
bryggju, er eimskip geta við legið, og margt fleira gerði hann, er
til framfara horfði. og varði miklu fé til ýmsra tilrauna, sem engan
árangur höfðu, en stórgagn hefði mátt að verða, ef þær hefðu
tekist (t. d. uppsigling á Lagarfljótsós o. s. frv.). Hin síðustu ár
aefi sinnar var hann í félagi með öðrum farinn að gera tilraunir
meö fiskiveiðar á eimskipum.
Ottó Wathne var kvæntur íslenzkri konu, GUÐRÚNU
Jóns-dóttur, Oddssonar hafnsögumanns í Reykjavik, sem lifir mann
-sinn. Ekki varö þeim barna auðiö, en fósturbörn höfðu þau tekið
af frændum Wathne’s.
Ottó Wathne dó í hafi á milli íslatids og Færeyja 15. okt.
1898. Var lik hans flutt til Seyðisfjarðar og jarösett hinn 28. okt.,
■og var hann hinn fyrsti, sem grafinn var í hinum nýja kirkjugarði
bæjarins. Fór jarðarförin fram með mestu viðhöfn og lét
bæjar-stjórnin formann sinn leggja silfurkrans á kistu hans sem
virö-ingar- og þakklætisvott bæjarbúa. En Porsteinn skáld Erlingsson
túlkaði tilfinningar þeirra í fögru kvæði, sem endar svo:
Sjaldan svo frækinn og fágætan mann
færðan til grafar vér sáum.
Fár var hér sárara syrgður en hann,
syrgður af háum og lágum.
Hvíldu þá, ættjörð, höfðingja þann
— einn af fáum.
■ Aðalþýðing Ottó Wathne’s var fólgin í því, hve mikil
fyrirmynd hann var, hve áræði hans og atorka hlutu að vekja dáð og
■dug hjá þeim, sem sáu hvernig hann fór að og hvernig honum
blessaðist það. Hann kom til Islands meö tvær hendur tómar, en
mátti eftir íslenzkum mælikvarða heita rikur maöur, er hann lézt,
og var þó jafnan óspar á fé og eyddi miklu. Lifsstarf hans varö
þaö, aö sýna í verkinu, hvílík gullnáma hafið í kringum strendur
landsins er, ef menn kunna að nota það. Pessu lýsir séra Matthías
snildarlega í eftirmælum sínum, er hann kemst svo að orði:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
