Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
98
Hrifnir vér horfum, —
hann er það sjálfur! —
Heill þér hinn frægasti
foringi vor!
Sannlega sjón þín,
svipur og gervi
minnir á menning,
manndóm og þor.
Ver nú á verði,
vinur og bróðir!
horf út á hafið
haukfránni sjón;
seið oss af sævi
sæmdir og gróða;
al upp til frelsis
Austurlands frón!
Hvert sínn er hraustum
hugur vill bugast,
biðji þinn svipur
sífelt sér hljóðs.
Lifendum ljóöi
letur á grjóti
sæmdir og sóma,
sigur alls góðs!
V. G.
Eftirmæli.
I. EFTIR UNGAN MANN.
í grátmyrkri liggur vort framtíðar frón
meb fjöllin sín iðgrænu, háu,
og starfandi fossa og hagvirkan hug
og heiöarnar skógvöxnu, bláu.
Og sorglyndis-blikan er svört eins og bjarg,
er særinn í skammdegi vætir,
því annar hver maður, sem leggur sér leið
að landinu — Dauöanum mætir.
Eg veit það, að kraftur í kotinu býr,
sem kreppir sig, mókir og sefur,
að fátæktin gerir sig þvergötu-Þránd,
sem þrælkar hann, lamar og tefur;
en þegar hann rumskast: á landflótta lei&
er lagt út í vestrænan bláma
— frá örníddu landi og ónumdum sæ,
sem erlendum víking’ er náma.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
