Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
86
Jú, þaö var alveg rétt. Enginn mótmælti því. Ráðherrarnir
hlýddu á með athygli, og eftir aö hinir höfðu svikalaust þýtt orð
Jóns og kryddað ræðu lians með nýjum hugmyndum frá þeim
sjálfum, hélt hann þannig áfram.
»fað er, eins og ég segi, a5 okkur þarna norður frá vantar
járnbraut. Við erum þarna hjálparlausir og kugaðir, og
kaup-menn og sveitarstjórnin sjúga úr okkur alla dáð. Pungar þóttu
álögurnar, ég man svo langt, seinustu árin, sem ég bjó í
Yxna-dalshreppi, en ekki hafa þær verið léttari hérna í Kanada Pegar
agentinn ykkar hélt fundinn góða veturinn, áður en ég fór að
heiman, þá segi ég si sona viö hann: ’Ætli kaupmennirnir kúgi
okkur ekki þar eins og hérna’, segi ég. ’Nei,’ segir hann, ’í
Kanada þekkist engin kugun, hvorki af hetidi kaupmanna né
annarra’. En ég skal segja það, að þó Nauzzsen faktor þætti
selja dýrt, þá var hann þó mesta lipurmenni í aðra röndina og
haföi mann af sér með góðu. Aldrei skyldi það bera til, að hann
reiddist við nokkurn mann. Eg man það, aö síðasta haustið, sem
ég bjó á Litlu-Strympu, lagði ég inn hjá honum nokkur
sauðar-föll — ljómandi falleg, þvi fé var í beztu holdum um haustið —
og þegar ég var búinn að taka út helztu nauðsynjavörur, svo sem
kaffi, sykur og tóbak, þá segi ég rétt si sona við Nauzzsen: ’Nú
þyrfti ég, Nauzzsen minn góður, að biðja yður að hjálpa mér um
fáeina dali í skildingutn, alt af eru álögurnar að þyngjast, og svo
eru þessi ódæmi, sem ganga til prests og kirkju’. Þá byrjar
hann a5 klóra sér í höfðinu, ganga um gólf, hrista höfuðið
nokkr-um sinnum, og segir síðan með mestu hægð: ’Nu har jeg ikke
Penge, Jún’. ’Veit ég það, Nauzzsen minn góður’, segi ég, ’en
ég vona þó, að þér sjáið aumur á mér í mínum vesaldóm og
líknið mér einhverja ögn. Landskuldina vill prófasturinn fá
borg-aða annaðhvort í beinhörðum peningum eða gömlum sauðum, því
þó gamli kirkjumáldaginn heimili bóndanum á Litlu-Strympu að
borga landskuldina í smjöri, þá þverneitar hann að taka við smjöri
frá okkur Ásdísi minni, og skil ég ekki, hvað til kemur’, segi ég.
En hvernig sem ég ámálgaði þetta, þá hélt hann áfram aö ganga
um gólf og sagði alt af með sömu hægöinni: ’Nu har jeg ikke
Penge, Jún — har ikke Penge’, og svo var ég að smá-ympra á
þessu, þangað til ég sé, að hann fer að klóra sér á bak við hægra
eyrað. ?á hætti ég, því þegar hann fór til þess, var ekki
við-komandi að hafa út úr honum skilding. ’Vi5 skulum þá låta það
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
