Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
192
þaö var hún og engin önnur. Hann var viss meö að þekkja hana,
hvar sem fundum þeirra bar saman. Auðvitað var þessi kona
betur búin, en líkindi vóru til um Ásdísi á Strympu; en Jón var
ekki að fást um slíka smämuni og ekki heldur um það, hvernig
það gat átt sér stað, aö hún væri komin þangað. Nú var
tæki-færiö, og ekki seinna betra, að gera út um það, hvort þeirra ætti
aö vera húsbótidi á heimilinu framvegis. Hún kom nær og nær
og leit ekki viö honum. Paö var eftir henni. Henni þóttí líklega
skömm til koma aö sjá hann sitja þarna framan á gangstéttinni
meö flösku í hendinni, og ætlaði því aö fara framhjá. En henni
varö ekki kápan úr því klæðinu.
lfatin stóö upp. Paö ætlaöi ekki aö ganga vel, því hann
heföi vimu yfir höföinu, og fæturnar vildu fara sinn i hvora
átt-ina, Honum tókst þó aö slangra til hennar, um leiö og hún fór
framhjá, og þreif óþyrmilega í hana.
»Ásh-dísh,« hrópaði hann og drafaði í honum. Hún snerist
illa viö og lét það vera sitt fyrsta verk, að reka honum duglegan
löörung. Paö var henni likt. En hitt kom honum á óvart, aö hún
fór aö veröa heldur hámælt og það á einhverri framandi tungu,
og óöara var kominn hópur af mönnum utan um þau, og einn
þeirra — Jóni sýndist ekki betur, en hann hefði gylta hnappa á
barminum, eins og sýslumaöurinn var vanur aö hafa — tók í öxl
hans því þó líka heljartaki, aö liann misti af Ásdísi sinni og sá
hana óljóst hverfa í mannþröngina. En jafnvel þó svo væri komið,
þá slepti hinn ekki takinu, heldur fór að toga hann áfram meÖ sér
ofan strætið.
í>á var honum öllum lokiö. Þaö var fullhart að missa af
Ás-disi, þar sem hann ekki ætlaöi aö gera lienni neitt, nema gera út
um það á friðsamlegan hátt, hvort þeirra ætti aö vera húsbóndi
á heimilinu. En aö þvæla hann svona áfram og halda honum
rígföstum, þaö var meira, eti hann gæti þolaö.
Norræna hetjublóðiö kom nú heldur en ekki í góðar þarfir.
Ekkert um aö gera, nema aö vera nögu hnarreistur og gefa
ensk-inum duglega á hann og sýna, aö hann var niöji feöra sinna.
»Vil dú slásh upp á gúdd íslandskmann, dú svinabest,«
hróp-aöi hann og sveiflaöi handleggnum í hálfhring aftur fyrir sig.
Höggið reið aldrei af, því handleggurinn var stöövaöur, áöur eti
hann fór lengra, en til allrar liamingju reyndi hinn ekki til að
endurgjalda höggiö. Nauöugur var hann driíinn áfram; þaö vóru
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
