Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
1ste Mai 1878.
Fedraheitnen.
83
hev Traang etter honom som sin Frelsar, og syrr
dat hev fengjet eit litet Auga paa Guds urandsa-
kelege Kjærleik til seg. Men eg tykkjer, at dan
Greida som Hr. Ø. vil hava, og som han vil at
andre skulde hava, dat er dan gamle Greida, at
Folk verta scele alle ihop, naar han undantek dei
som er verre.emi andre, elder liva skik, at kvar
Maiin kann segja um dei, at dei er Syndarar·
Dat er no den Greida, dei oftaste pla vilja hava,
dei som er so slage til aa vera glzzgge paa dei
aandelege Ting, og, Stakkarar, eg tenkjer dei tru
dat altfor mykje sjølve, at det er stemmande
med Sanningi; for Sanningi hev fengjet for lite
Jnngoiig i dei. For naar Sanningifcer komainn,
daa foer Ein sjaa, at Ein er dan verste taa Alle,
og at dar er inkje nokot hjaa Ein sjolv til aa
bygng paa- ·
Eg vil inkje hefta meg med Stykket hans no-
kot, fyr eg kjem til dat, naar han talar um, at
Ein skuldevael inkje tru, at Folk tok i Mist med
Avsyn paa Sedelcera elder Moralen, men dat er
nok inkje aa lita paa dat, meiner han,. syrdi Tun-
gjen fordonier baade Spil og Dans. Eg vil inkje
negta, at dar hjaa dei Nyvekkte kann vera nokot
trongt i so Maate; men eg lyt no segja, at eg
held dat fyr laangt betre dat, hell at Himmelveg-
jen gjerest so breid, at Ein kanndansa seg inn —-
og daa til Slut vert utestengd. Var Ein god-til
aa halda rette Millomoegjen, so var dat visst
svært godt; men sidan Ein inkje er god-til dat,
er dat væl betre aa gjera dat veel smalt hell for
vidt i so Maate. Samvitet foer vrel vera Do-
mar, naar Ein inkje veit nokot visst aa draga ut
or«Guds Ord. Og um Ein snakkar med dei som
er tronge soleids, so foer Ein snart hgyra dat, at
dei meinast no slettinkje fortena nokot med dat.
Hadde dei havt dat paa dan Sida, so hadde dat
voret gale, men dat hev inkje eg sunnet. Dei er
so rcedde fyre, at dei kunne koma burtatt i Verdi,
at dei tora inkje ganga med paa nokot sovoret,
og dei, som hev vaagat dat, hev altfor mange
Prov paa, at dei hev misst dat, som Gud hadde
kveikt i Hjarto deira. Difyre trur· eg dat trengst,
at dei umtenkja seg, dei som er so lause paa slikt.
Naar Hr. Ø. snakkar um Per Øyro og Har-
danger og Voss’s Jndremissionsforeining, daa sy-
nest det meg, at han er væk drjug· Hadde han
havt skrevet Stykket sitt dan Dagen, daa dei van-
dad 1) Per Øyro, daa skulde eg endaa inkje undrast
so mykje; men naar han hev skrivet dat i desso
Aare2), daa lyt eg radt undrast· Eg hev Traang
til aa segja mine Læsarar dat, at eg ser ein for-
underleg Guds Styrelse i dat, at Per vart vanda
dan Dagen. Hr. Ø. segjer, at han vart skalad4)
fyrdi han var so ,,evangelis «, og dat er nok paa
sin Maate sannt sagt. Um Per—Øyro dan Dagen
hoyrde til dei »Ny-evangeliske« dei kalla, er eg
inkje so kjend at eg kann segja; men at han sidan
vart dat, dat veit eg. Og dei Nyevangeliske, dei
er so reint altfor »evangeliske«, at Log kann inkje
talast um. Dei slaa Vrakpaa gamle JohanArndts
Skrifter og vilja hava han til ein ,,falsk La–rar« i
·den Lutherske Kyrkja. Men Per Øyro gjekk endaa
vidare, og eg hev no frett, at han er gjengen
ut or Sta.tskyrkja. Difyr er dat eg segjer, at
eg ser ein stor Gudsnaade i dat, at han ikkje vart
inntenkjetii Samlaget hin Dagen. Hadde han
komet inn, so spyrst dat um Samlaget hadde sen-
get verkat so mykje som dat hev gjort; for dat
er tvilande fyre, at dar hadde vortet innbyrdes
Usemja.
At Missionsstyret skal ha drevet dat for vidt
paa den inkje »evangeliske« Vegjen fyr di um dat
vanda ummelde Maanen, kann eg inkje skyna Jnnk
sendaren hev Rett til aa slutta, endaa um dat hev
gjenget so som han fortelum Knut Ønernces· Naar
eg tenkjer paa dei Ordi, som han Ola Steen sagde
til honom, so finn eg inkje annat enn han hev
sagt dat i Kjærleik til Manne2), og eg trur han
Ola hev meint, at dat let seg inkje gjera aa vera
ein Kristen berre i Løynd; Ein lyt visa, at dat er
ein Kristen Ein vil vera, og dat vantad helder in-
kje paa Tilfore til dat. Eg hev her Lyst til aa
fortelja ein liten Forteljing um ·kor dat gjeng, naar
1) Vaiida: vraka· —— Skala: det same·
2) Dativ Sing·
Ein inkje vil brjota med Verdi, Ein som er dreg-
jen paa og hev kjennt, at han lyt gjera dat, skal
han faa Fred med Gud. Eg trur inkje at Fortel-
jingi hev voret paa Prent fyrr, og ho er plent ny-
Dat var i ein taa vaare Byar ei Kona, som
Vaarherre hadde kallat so mykje paa, men som
hadde utsett Gong fyr Gong aa fylgja Kallet, for
ho hadde inkje Hug daa paa Stundenn1) til aa
visa sine Kjenningar, at ho vilde vera eit Guds
Barn. Soleids hadde dat gjenget lengje. — So
vart ho eingong bedi paa Bal. Ho hadde fcel
Ufred yver seg, dersom ho skulde ganga; ho kjende
ho gjorde Synd med dat; men ho gjekk kor som
var, dat skulde daa vera siste Gongen, lovte ho
med seg sjalv. So reiste ho. Um Kvelden, daa
ho kom heimatt, hadde ho fæl Usred yver seg fyr
dat som ho hadde gjort. Og um Notti drpymde
ho, at Jesus kom i Skyerne, men at ho inkje var
ferdig te mata honom. Ho spratt fram or Seng-
jenne 1) taa di scele Draume sino 1) og —justpaa
dan Kanten av Byen, dar ho budde,var dar Verme
lau.«Z,’ og daa ho saag dennexfcele Ljosken, trudde
ho Draunien var sann, og daa vart dat so fælt
fyr henne, at ho vart fraa seg, og nokre Dagar
etter gjekk ho ifraa desse Verd’ne 1). Detta synest
meg vera eit Bilaete paa, kor dat gjeng, naar Folk
inkje vil visa, at dei er Kristne. Men no maa du
inkje taa desso 1) tru at eg hev nokor Tru paa
Draumar. Eg synest berre det var eiii merkjeleg
Lagelse med henne; Vaarherre saag nok dat, at
han inkje kunde faa henne, og so let han det skje
oss til Eksempel.
Eg hev inkje Tiderna til aa hengja meg burt
i Stykket hans Ø. alle Staderne; eg tek berre dat,
som eg tykkjer er mest vigtigt, og daa er dat nokot
paa Sluten i Stykket hans, som eginkje kann
tegja paa endaa. Dat er naar han talar um dan
Himmelstigen, som Ein kann tenkja seg fraa Jord-
ne 1) upp til Himmelen: at nedst stend dei, som
byggjer paa sine Gjerningar, og øvst dei, som
byggjer paa Naaden, og so er dat ei endelaus Rekkja
derimillom, og dei gjeng uppetter, med kvart som
dei veks i Upplysniit·g.
Detta kann eg slettinkje samstava med honotn
i. Gtter Skrifterne trur inkje eg, at dei er paa
Himmel-Vegjen dei, som byggjer paa sine Gjer-
ningar· Enn vidare kann eg sluta av Ordi hans
paa Rest’ne, at han trur dat let seg gjera med
Upplysning, og naar Raaskapen vert utdriveti, aa
faa Folk inn i Himmelen. For er dat so, at dei
er paa Himmelvegjen dei som trur paa sine Gjer-
ningar, og at dei«’ siig høgare og hagare ettersom
dei ganga fram i Upplysning, so er dar greid
Veg til aa slutta paa.. Men kor ender den Trui,
maa eg spyrja? Jaui ei ceveleg Sjolvdaaritig
(»Bedrageri«).
Desse Ord hev eg havt Hug til aa segja,
fyr di at me Vossingarne og Hardingarne og Sunn-
hordlendingarne standa so nær einannan idetta
Aandelege, at dat som vert sagt um dan eine er
og sagt um dan andre taa oss.
— Fraa Voss er aa -melda, at her er teket
til med ein sterk Vekkjelse her og, og dat iser mil-
lom dei Unge. Og til denne Vekkjing hev Vaar-
herre iser brukt til sine Reidskapar slike umreisande
Menn elder Utsendingar, slike som han Ola Steen.
Dat er visst og sannt, at dei Vekkte er nedbgygde
yver seg; men det gjeng jamt so, at Folk fyrst
maa verta nedslegne fyrr dei kann verta glade.
Og Herren brukar maange Vegjer i dat Stykkje«
Sume kunna snart verta glade i Trui paa Jesus,
med andre gjeng dat seinare aa taka Naaden til
seg. Men endaa desse sidste kunna inkje annat
enn takke Vaarherre fyr den store Naaden, at han
hev byrjat med aa koeikja ein Hug hjaa dei til
aa koma i Samfund med honom. Dei vilde inkje
syr alt i Verd’ne vera dan Suti kvitt, som dei hev
fengjet yver seg, dei som hev teket til aa fylgja
med ,»,Samlingskaro« av di dei hev Traang til aa
faa si Sjæl frelst. Andre, som ikkje hev denne Trong,
meina nok ikkje so mykje med dat, um dei fylgja
sovorne Folk. — Her er og ymse eldre, som hev
fengjet heita »Lesarar«z dei sinn Ein helst lenger
ut i Dalarne. Sume av desse er vakte av dei,
som var med »han Hans« (o: Hauge); men taa
1) Dat. Sin-g.
dei som var vakte -av Hauge sjalv, trur eg inkje
her er. att no.
Dei som synast, at det maa vera eit tungt .
Liv. slike Folk maa fora, veit nok enno inkje, kvat
eit sovoret Liv vil segja, fyr di dei vilja inkje
brjota med sino gamle Hag. Taa slike er her dess-
verre altfor mange, her som alle Staden !
Eg vil sluta med eit Ynskje um, at Vekkjel-
sen maatte faa endaa meir Magt enn fyrr, og at
han maatte verta heilt ut sann, so inkje uoko Sek-
ter elder villfarande Meiningar maatte faa Jun-
gong, til aa usemja dei, som alt er komne under
Kallet· Men skal det»skje, so trur eg det er Torvi,
at Missionsstyret er ,,verksamt i sitt Yrkje« og tek
vara paa sine Utsendingar, og atdei eldre Truatide
allstadt rettleider dei yngre.
J April 1878. L.
Kristimlin, den 30te April 1878.
Odrlsthingct. Olafsens Framvarp um Val
av Lensmennerne Lovenskjold tykke, at det
ikkje var lagt nok Lag paa, um Forslaget
havde med Grunnlogi. Lensmennerne no var
mest berre Statstenarar, dei hadde ikkje so
mykjet med sjolve Komunerne aa gjera, men berre
med Fut og Skrivar. Det var rimelegt, at Attit-
mannen ansad paa det ·Komunerne vilde, og det
vart visst og som oftast gjort, men nokot Slag
Rett hadde ikkje Komunen til aa saa det, som den
vilde; i so Maate stod Lensmennerne likeins som
Futen og Skrivaren. Thune meinte at som det
no var og som Nemndi vilde hava det i Jnnstil-
lingi, vilde Departementet stødt halda med Amt-
mannen, og hati vilde daa ofta ikkje bry seg større
um, kvat Bygdi vilde; difyr maatte han naydast
til aa taka Eiii av dei tri, som vart valde.
Sandberg vilde nok kanskje gjeva Lovenskjold
Medhald i det, at Forandringi var imot Gruiin-
logi si Aand, men mot Bokstave1i var ho ikkjez
Nemndi si Jnnstilliiig vilde jamna paa detta.
Olafsen sagde no det same som det vart sagt
fyr 32 Aar sidan um Saki, at Storthinget skyldte
aa føra Gruunlogi sine Ord og Meiuing inn ialt
vaart Styresstell. Ingen turvte leggja Otte paa
seg fyrat Heradsstyri skulde vanta anten Vilje
elder Evne til aa velja ut brae Menn; dei hadde
synt, at dei kunde evla større Ting enn detta.
Sverdrup. Det var slikt Slag, umLensxmannen
var Statstetiar elder komunal Tenestmann, han
kom doi Royndi mest samans med Bygdefolket.
Fut og Skrivar kunde snart verta av med ein
Lensmann naar dei ikkje likad honom,detvar verre
fyr Komunen. Det var ei noggran og urimeleg
Utleggning av Grunnlogi, som kunde faa denne ;
Forandringi til aa vera ulogleg, der var det berre
Tale um Emluettesfvlk Meti her hadde Komi-
nerne med aa reida ut Lani aat Lensmannen,
daa var det bakvendt at dei ikkje fekk vera med
og velja honom ut ogso; og det var ikkje større
Faare fyr at Komunerne vilde misbruka si Magt
meira enn den einskilde Manii. Deri nye Skipnaden .
var ogso mykjet greidare enn den gamle-, —— Etter
at endaa mange hadde ordat seg um Saki, vart
Jnnstillingi fraa Nemndi vedteki med det Tillegg
som thn hadde lagt til, at Amtmannen berre
skulde vera pligtug til aa taka Gin ao deim, Bygdi
valde, soframt 2 av deim hadde 2 Tridjedeilar av
Røysterne. 47 Maiin var fyre og 36 imot. ——
Sidan tok dei fyr seg Jnnstillingi til Jamning
paa Lensmannslanerne, og ho vart paa det nær-
maste vedteki etter at det fyrst hadde vortet for-
kastat nokre Forslag um at Saki skulde setjast ut
til so lenge. — No heile Maandags Formiddagen
heldt dei paa med LEgteskapssaki, og det vart den -
Endelykti, at alle dei nye Forslagi vart forkastad·
Ordstiftet skal me greida ut nceste Gong.
Prcrfidcutari Thjugct for Mai. Sv erdrup.
vart vald til Prasidetit i Storthinget (Viceprce-
sident Essendrop), Sorensen i Odelsthinget (Vi-
cepræsident Steen), og Richter i Lagthinget
(Vicepræsidetit Daa).
I Flckkcfjord hev det nyst voret Brand, 14Gar-
dar brann ned, dei var assurerade fyr tilsaman 57,860
Kr. og mange andre Hus. og mykjet Vare vart skadd.
Jrgclts, Statsraad (hev voret) er no daaen,
67 Aar gamal· Han bad um Avskil saman med
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
