Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Fedraheimen.
Git Blad- akit det norstske Ckaldet
M
Kjem tit kvar Onsdag og Lanrdag.
M 35.
Pris fyr Fjordnngaaret: (
Kr.1,10 (= 33 ß) med
Porto og alt. Betaling i
fyreaat· s
Onsdag den 7de Mai 1879.
Lysingar kostai 10 Øre
(3 ß) Petitlina, og daa
etter Maaten fyr større
Vokstavar.
3: Aag
Bok-Lifta syr Bygde-Boksamli11gar.
Gg skal her, etter Uppmaning, nemna nokre
Bøker, som eg trur vil hova aat Boksamlingar i
Bygderne, og so kann daa Folk velja. Det er ikkje
so greidt aa setja upp ei slik Lista; Ein hev ikkje
sjølo leset alle Boker; mange kann det vera, Ein
knapt eingong heo hoyrt gjetet; og um Ein kjenner
dei, so- kjem Gin ikkje paa dei. Dermed hender
det ofta, at Gin tek med sume, som kunde voret
burte, og gloymer andre, som burde voret med.
Men slikt er her no ikkje Raad med.
Mange gode Boker hev eg ikkje tort nemna,
av di dei er fo reint for dyre for vanlege Bygde-
boksamlingar. Men hellest hev eg set vcel so mykje
paa aa faa gode Boker som aa faa dei billege.
Det er betre aa hava saae og gode Boker enn
mange og kleine; dei gode gjev Leselystog dreg
Folk til seg, og daa kann Samlingi veksa; men
dei laake jagar Folk israa og oydelegg det heile.
Eg trur, at mange av Boksamlingarne vaare er
ondelagde just ved denne vanlege norske Bonde-Øko-
nomi: aa sjaa paa Pengarne meir enn paa Varen·
Det er sælt sor alt det Rusket, som Folk stundom
hev syllt Boksamlingarne sine med, berre dei sekk
det »billegt·« Men den Økonomien duger ikkje-
Eg hev teket med helder mange Diktarverk,
av di at dei er nokot med det beste tilsaa vekkja
Leselysten og gjeva Folk Tankar· Men her gjeld
det aa velja med Vit, so Ein ikkje tek for mange
ao dei etter Maaten mot det andre. Gi Bygde-
boksamling maa altid vera lagd mest mot det Prak-
tiske. Men so poesilaus som slike Boksamlingar
vanleg er, — det er for mykje av det Gode. Et
hoveleg Blanding vil her som allstad vera det, som
held lengst ut-
Sume av dei Bøkerne, som her er nemnde,
kann det henda ikkje just no er saaande.. Um so
er, vil dei veel syr det meste koma ut att i nye
Upplag, og disyr hev eg nemnt dei. Tids-
skrister o. dl. set eg upp til Slutt i ein Volk syr
seg sjolv Tilleggss Listur er det Von vil koma
seinare, ettersom eg vert minnt um gode Bøker, eg
her hev gløymt. G.
1.
J. Belsheim: Om Bibelen, dens Opbevaring,
Oversættelse og Udbredelse. Pris: Kr. 1.20.
Markus Evangelium, umsett paa norskLands-
maal. Kr. 0 60.
Johannes Evangelium, paa Thelemaal· Kr.
0. 80 (hjaa Bokprentar Ringvold).
S. Kierkeg aard: Kjærlighedens Gjerningen Kr. 4.
Fr. Hammerich: Den kristne Kirkes Historie-
— baade Vendingar og Ord-
1 Oldtidskirken, Kr. 4. 11 Midalderskirken,
Kr. 4. 111· Nytidskirken, Kr. 6.
Keyser: Den norske Kirke-3 Historie under Katho-
licismen. Kr. 10.
A. Wild e nh ahn: Marthin Luther. Kirkehist. Livs-
billede. Kr
— :Philip Jakob Spener· Do. do.
Kr.1. 50
— :Luther og Melanchton« Kr. 1.50·
G. Man: Wexelss Liv og Virken. Kr. 2.
A. Chr. Bang: Hans Nilsen Hange Kr. 4.
Ludv. Kr. Daa: Verdenshistorie. 1——111 Kr. 8.
S. B. Thrige: Den franske Nevolution. 1.50.
A. Thi er s: Konsulatets og Keiserdomets Historie.
Kr. 12. (neds. Pris.)
Hellas og Persarriket. Kr. 1.
J. C. Tuxen: Chr. Columbus·. Kr. 0.60.
J. G. Sars: Udsigt-over den norske Historie.
1——11 Kr. 9·10·
Snorre Sturlason: Heimskringla, umsettav S.
— : Do., overs. af P. A-
Munch: Kr. 4.
G. Sommer: Noregs Saga.t) Kr. 1.60.
Underholdende Tildragelser af
Norges Historie. Kr. 2.
—- : Nordmcendenes Gude- og Hel-
tesagn. Kr. 2.
W inth er og Bloeh: MythologiskHaaiidbog, Kr. 5.
J. Aars: Udvalgte norske Oldkvad· Kr. 1.35.
D arr e: Kong Sverre og Norge paa hans Tid. Kr. 4·
H. G. Vohr: Peder Tordenskjold· 80 Ø-
L. Daa: Krigen nordenfjelds. Kr. 0·50·
C. P. Riis: Claus Pavels Biografi og Dag-
· bøger. Neds. Pr. Kr. 2-
Provst Fredrik Schmidts Dagbogev Kr. 4
A. Fave: Norge i 1814« Kr. 1.20.
Jakob Aallt Erindringer som Bidrag til Not-
ges Historie 1800——1815. Kr. 4.
Hartvig Lassen2 Henrik Wergeland og hans
Samtid. Kr. 4.
Foosnces: Yorges historiske Sange.
P. A. Munch:
Kr. 0·60.
Bokstile11 og Talestilen
skil seg aat i di, at Bokstilen er strengare, reinare,.
meir gjenomsormad og ordglogg, men Talestilen
sriare, lausare i Bygnaden, uvandare i Val av
Detta kjem av, at Talen
hev so mange andre Ting aa hjelpa seg med:
Tonesall, Minespil, o-. s. sr., medan Boki maa hjelpa
seg berre med sjolve det abstrakte Maalstosfz det
V) Den nye Norigssoga, som kjem i Samlaget til Su-
maren, vert og snart lagleg for Bygdeboksam-
lingar.
· Dikting.
kjem og av, at Talen altid hev større Krav paa
aa vera fri og naturleg, ubundeii, ubrydd, bil
Bokstileii sramum alt maa leggjaseg etter aa vera
tydeleg, klaar, umistydande. Og so hev Ein
endeleg det Kravet, som hellest i dei ulike Tilselle
kann vera meir og mindre strengt, at slikt som skal
vera sagt, ikkje syr ein elder saae, men syr Aal-
menta, og ikkje syr i Dag elder i Morgo, men
syr all Tid utigjenom, det maa vera sagt paa den
vænaste og vyrdsamaste Maaten, som Maalet eig
Raad til; det maa hava »Stil", Form, Vænleik;
det maa vera ,,klassiskt«, »smaksullt«, halda seg
paa Hogdi av Maalets Tonestige. Detta Kraoet
hev Ein, og det hev Ein visst med Rett.
Skilnaden millom Bokstil og Talestil er so
stor, at det, som gjeld syr god Bokstil, ikkje er
god Stil i Talen; det vilde lyda pedantiskt og stivt.
»Han talar som ei trykkt Vok," segjer me um Gin,
som legg seg etter slik Stil, og me likar ikkje aa
hoyra paa l)onom. Untoendt: lat ein Snoggskrivar
taka upp Ord syr Ord eirfvanleg sriSamtale: det
vil ikkje verta suldgod B«okstil. Ein laut retta og
sorma og skipa paa mangts syrr det vilde taka seg
ut, t. D. i eit Drama. Me talar um ein ,,na-
turleg« Bokstil, som me trur er det same som vanleg
Talestil; ja, det er so; men det er den vanlege
Talestilen idealiserad (reinskad og sett Form
paa). Detta gjeld endaa i den mest »realistiske«
Men naar det er godt gjort, gaar me
ikkje til det.
Det er so i det heile: Bokstilen er Tale-
stilen idealiserad. Folk vil i.Bøkerne hava
sitt eigetMaal; men dei vil hava det i Sundags-
bunad, —— so vænt og so ægte, som Raad er til.
Dityr vert det aa ,,skriva godt« altid ein Kunst,
som maa lær ast, um Ein so skriv sitt eiget Maal
aldri so mykje. Gin kann læra aa skriva sitt eiget
Maal sinare, sriare, betre, sannare, enn Ein kann
læra aa skriva nokot framandt Maal; men lærast
maa det. Bokstilen hev sin eigen Sving, sitteiget
Lag: det skal gjeoa Talen, den sanne, naturlege
Talen, utan Krokar og Kunster; men det skal
gjeva Talen idealiserad: Talen i si beste,
sagraste Form. Og denne Jdealisering, denne Ta-
lens Adel, maa veksa, ettersom Gmnet, Gin skriv
um, er hogt elder høgtidslegt til — veksa, men
likevæl aldri veksa israa det Naturlege og Sanne.
Eg hadde aat Stilen i Bibelsoga hans Høyem,
syrdi eg totte han ikkje laag hogt nok etter Emnet;
men eg fann ei Orsaking i det, at det just var Hoyems
Meining aa halda Forteljingi i ,,Talestil«, av
di Boki ikkje var meint paa annat enn aa læra
Folk aa tala, an sortelja, og det syr Smaaborn.
Ho var ikkje skrivi syr aa vera ,,Bok«’, men syr
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
