Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Christopher Bruun, 1839-1920
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Borte.
«De siste gæster
vi fulgte til grinden
farvellets rester
tog nattevinden.
I tifold øde
lå haven og huset,
hvor toner søde
mig nys berused.
Det var en fest kun,
før natten den sorte;
hun var en gæst kun —
og nu er hun borte.»
Bruun reiste frå Italia i 1867. På heimferda
gjorde han seg nærare kjend med dei danske
venene sine og med folkehøgskulane som det
nett det året vart reist so mange av i Danmark
(i 1865—67 31 skular). Han kom til Kristen
Kolds skule på Fyn og fekk høyra ein av dei
merkelegaste høgskulemenn som norderlanda har
havt. «Den jevne tale som holdt sig ved jorden
mere end nogen anden jeg har hørt, var ikke
bare fængslende for den høiest dannede som den
var forståelig for tjenestkarlene. Det var som
han, mens han talte, holdt den lyttende
forsamling i sin hånd og førte den uden evne til
mod-stand der hen hvor han ønskede.»
Noko av det same såg og høyrde han på
Askov hjå L. Schrøder, som forresten hadde ein
annan måte å tala på. Han vart meir og meir
5 — Fire folkelærarar.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
