Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - III
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
52
Jens tumlet over ende og drog Ane med sig
i fallet. Men han spratt op igjen samme nu,
spenstig som en stålfjær.
Da stakk Johan Arnt høire hand i lommen.
Og da han drog den op, og løftet den til slag,
blinket der en lang og blank messingtobakks*
dåse i neven på ham.
Han slo. Og med blodet sivende ned over
ansiktet seg Jens sammen og blev liggende som
en død mann på gulvet.
Spillet stanset. De dansende stoppet op og
stod og stirret, med gru i minene.
Da lød der en voldsom cd i stuen, og plan*
kene knaket under tunge trin i stillheten. Det
var Hans, husbonden, som sprang frem over
gulvet.
Han grep Johan Arnt i skuldrene og slengte
den tunge, sterke karen, som var det en sekk,
bort gjennem stuen, åpnet døren med et spark,
og kastet ham ut på tunet.
Så snudde han sig, og der var ikke spor av
lystighet mer i hans ansikt. Hans øine flammet
av voldsomt sinne.
— Slikt vilde han ikke vite av — sa han, og
røsten runget som torden i stuen.
Men mens alle de andre stod handfalne av
gru, bøide Ane sig over Jens og tok ham i sine
armer og bar ham ... og det var som hadde
hun i denne stund krefter til å bære en hel ver*
den . . . bar ham ut av stuen og op på loftet,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
