Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
57
— Men han kunde godt tjene dem i å være
kjentmann. Han var derinnefra, sa han:
— Inn til Mæraholet var der dypt nok. Og
var det stor flo kunde de kanskje seile helt inn
i elvoset.
Mannen på den fine skuten snudde sig til
sine feller, og der blev snakket en stund på
fremmed mål.
Hans stod ventende og hørte på, og fattet
ikke et ord.
— Engelsmenn, sa øyværingen:
— E ha sett og hørt slike karer før, sa han
og blev stram av viktighet i minen.
Litt efter sattes en båt på vannet, et par
matroser sprang ned i den og la årene til rette,
og de tre rutete menn og kvinnene steg nedover
leideren og inn i båten.
Da skrevet Hans ut av storbåten og ned i en
liten jolle.
Øyværingen fulgte efter.
Og side om side med de fremmede rodde de
til stranden.
Derinne drog Hans jollen langt op mellem
fjærstenene. Og stod så og ventet til de andre
var kommet i land. Så gikk han bort til den
bredskuldrede mannen og gav sig i snakk med
ham.
— Du e då norsk, dæ både hør e og ser e,
sa han.
— Æ e trønder, sa mannen:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
