Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
133
på karene for å nå inn på bordene med kopper
og flasker.
Hun trådte tungt i gulvplankene, hun hadde
aldri vært lett på foten. Men hun gikk så stø
og rolig, som hadde hun aldri visst hvad hast*
verk var. En stor kar la armen om de brede
hoftene hennes og bad henne sette sig og ta
ein støit med.
Da krummet hun de fulle leber, så de sterke,
hvite tenner skinnet, og smålo og sa:
— Hun hadde ikke tid til det nu!
Men han slapp ikke taket om henne. Sta av
fullskap vilde han tvinge henne ned på kneet
sitt. Da tok hun et tak om handledet på ham
og rev sig løs.
— Dæveln te kvinnfolk! svor han, og satt en
stund og slengte med armen som kjente han
efter om den var hel.
— Dæveln te kvinnfolk, sa han igjen. Og
det var som blev han med ett edru og satt og
glodde på henne med brennende glød i øinene.
Og det var som brente hans øine et kort nu
sammen med Anes. Hun blev hetere i kinnene
og det glimtet av hete i hennes øine. Hun 10.
Men latteren var ru, og der var likesom heshet
i røsten da hun sa:
— Du ska kje ta ette kvinnfolk, tål du kje
di tek i de!
— E ska spør Jens om du tek slik i han, sa
kam:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
