Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
145
— Han sett her mest kvar kvell, sa Ane:
— Og endå er han første mann på kontore
om moran, sa hun.
Nu så hun op. For Saltnes hadde flyttet på
sig, og stod nu tett ved henne.
— Æ ska hent varm kaffe, sa hun, og gled
unda.
— Æ ska ikkje ha mer, sa han, og det lød
som stønnet han ordene fra sig.
Da så hun rett på ham. Og da hun så det
sterke ansiktet hans likesom knyttet sammen
til en dirrende knute av spenning og begjær, da
skjøt der en brennende hete op i kinnene og
pannen på henne, og hun stod et øieblikk og
hivde tungt efter været.
Og som i gru for sig seiv, og for ham, vek
hun enda lenger unda.
Hun kjente sig med ett så matt i knærne, og
såtte sig på kisten ved langveggen. Og uten
å vite hvad hun hadde i hendene satt hun og
holdt kaffekannen med begge hender nede i
skjødet.
Og da han kom efter, og plutselig la begge
hendene sine om kinnene hennes, da slapp hun
karmen så den klirret mot plankene og kaffen
skyllet utover gulvet.
Hun for sammen med en stønning.
— Å!
Og løftet så hodet og la sine øine i hans. Og
i kveldens skumringslys så han hennes munn
10 — Flo og Fjære.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
