Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
172
de der ute på bruket? Drakk han ikke som ei
bhnn mær, den gamle kontoristen? Og hvem
var det som var skyld i at Elen Anna satt der
med en lausingsonge? Var det kanskje ikke
den fyren som var kommet til bygden sammen
med konsulen og fullmektigen. Han var enda i
slekt med konsulen, blev det sagt. Hvor gjorde
han av sig da han fikk en onge, den fine fyren?
Rømte som en annen farende fark.
— Fin og fark, dæ er mest som eit vers, dæ,
sa hun og lo med en lydløs, dirrende latter.
— Han var enda så fin, at han fikk reise med
den hvite jakten, sammen med laksefiskerne og
de fine damene deres.
o Hun løftet ansiktet i været, og ut av den vid*
åpne munnen kom en lang skjelvende låt, mest
som når en orre skogrer.
— Å at e ikkje fekk sagt di sannheita, sa
hun.
Og det lød som knurr av rasende anger.
— De hadde gått ut av kontoret og inn i et
annet rum, og låst døren efter sig, før hun
ordentlig fikk sagt det hun hadde å si, sa hun.
— Bitterdød, at e kje tok konsuln i kragen
og helt ’n, som ein gjæterglunt, og sa ’n sann*
heita! Di kunne gjærne ha hive me ut ettepå,
sa hun og smilte plutselig, som overveldet av
fryd bare ved tanken.
— Jagu, ska e laga dæ så at e får sagt ’n dæ
e har å sei, ein gong, sa hun.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
