Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
189
Hans, stiv Og spent i minene hørte han på for*
tellingen om den råtne skuten.
Nu slo han plutselig neven i bordet så det
dundret:
— Dævelen brenne, kor mykkje fark og fan*
teri da er til! svor han.
Og de blev alle tre stille en stund.
Litt efter gled der noget, som en håpløs drøm
over det bleke ansiktet på Johan.
Han sa:
— Den som bare hadde middel! Dær ligg ei
så overlag vakker jekt til salgs ute ved Sand*
nessjøen, sei’n.
Lorenz Michaelsen blev hetere i de brune
kinnene. Han drog været næsten stønnende av
glede og triumf. Og han for med tungen et par
ganger over lebene som var blitt helt tørre.
Men da han talte var han så rolig, og mest
likesæl, som om han slett ikke hadde tenkt
mere på den skuten.
— Det var ei herlig skute. Og prisen var
rimelig, sa han bare.
Og det blev Johan som la ut for Hans om
kjøp av jekten, om utrustning og skreikjøp i
Lofoten, og om salg av lasten i Spania, og om
saltlast tilbake til Nordland.
Lorenz Michaelsen satt og tidde og nikket
bare nu og da og hørte alle sine planer, alle
sine beregninger gjentatt av Johan. Ikke et tall,
ikke en beregning var gått Johan av minne. Han
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
