Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
8
Xorigs lærar-fylking
Naar eg ser paa din himmel, det verk av dine fingrar, »manen
og stjernorne som du gjorde —• kva er daa eit menneskje at du kjem
det i hug, ein menneskjeson, at du kjern inn aat honom!
Du gjorde han lite lægre enn Gud; med herlegdoni og æra krynte
du han, og sette han til herre yver alt det dine hender gjorde» . . .
— Men 7iie hev granska heile urverket, segjer kloke folk, og
fann ikkje f denne usynlege» som du lovsyng. Ale fann berre hjul i
hjul, som gjekk etter faste loz>er og maatte gaa so. Eg og du
er slike hjul, og gjeng — til me stansar. Sidan veit me ikkje meir.
Aand — er luft ... So talar »dei store».
Aandlaus er tidi, med alt det ho veit og vil. Me er midt nede
i eitt bylgjedal — Gud hev vorte burte for oss.
Mat, drikke, klæde, njoting ... og kunnskap til aa riva aat seg
og leggja andre veikare under seg— »sjaa, det veit me kva er,»
segjer meng di av herrar og trælar no.
— Er daa den talén ny r Nei, han var fyrr, i gamle dagar
—- like nakjen og sterk som no. Og folk trudde paa han, og livde
etter det — til dei doydde ut. Eller til dei vcftde um og fekk att
livet og helsa.
Skulde me ikkje snart ha lært denne soga no — um gullkalvarne fraa
oydemarki r Som kjem att og kjem att .. . og narrar oss til knefallr
— Og vita: at berre under straalarne aat vaar livande Gud
held me oss friske og veks upp til suveræne herreborn. Og at daa
fyrst kjem det meining i tilværet vaart.
Me maa naa upp att til aa skyna Guds-tankarne med oss. Eor
desse skin med ny glans aat kvar ny ætt. Dei er det som gjev
nye syner og nytt mod til ny framgang, just i vaar tid.
Me maa liva av de im — me gr eider oss ikkje utan det. Av
Israels soga, av Norigs soga, av heims-soga og livet ikring deg, vi!
du sjaa dette —- og faa magt til aa tala tim det! Den slags mat
og drikke gjev styrken aat eit folk. Me liver ikkje av berre
jord-brød, no meir enn fyrr.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
