Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
45
við liljur, kennt minn hjartans óð?
og yður, Noregs næturgalar!
mín næmu’ og heitu munarljóð?
Með leiptrum ásýnd Ingibjargar
oss álfar mynda um himindúk,
en dýrri mynd hún Freyja fargar
og feykir brautu öfundssjúk.
En litt eg ímynd svanna sinni;
hún sjálf er hjer, sem vonin fríð,
og trú sem barasins trygga minni
hún til mín skundar ástarblíð:
kom, bjarta mær! að brjósti mínu,
mitt blíða yndi og munarþrá!
f faðm mjer halla höfði þínu,
með hýru augun, djúp og blá.
Svo grönn ert þú sem lítil lilja,
svo litfríð eins og þroskuð rós,
í geði hrein lik guðavilja,
í geði hlý sem biminljós.
Ó, kyss mig, svo minn Lofnar-logi
sig læsi eins i gegn um þig;
mjer hverfur jörð og himinbogi,
þá, hjartans-mœr! þú kyssir mig.
Ei hræðast þarftu hættu neiaa,
inn hrausti Björn við ströndu er
með hllga^p^úða, og hoska sveina,
sem hræðast myndu’ ei ægan her,
Hve feginn vildi1 eg, væna meyja!
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
