Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
5- BONDESTUDENTAR
vera ute i Dag." — „Aa ja," meinte Ole Johannes;
„men vil me ha Mat til eit anna Aar, so lyt me nok
vera ute." — „Ja men ... kvi stend der daa slikt i
Boki . . som det me las i Dag?" stota Daniel; han
stanga med Moldgreipi i Treskoen sin; det var fælt
rart aa koma med slike Spursmaal. Ole Johannes vart
reint forundra, ja mest rædd. Kor kunde Guten koma
paa sovori? Endeleg sagde han, og slog paa Gampane
til aa faa deim i Gang att: ,,soh! hypp! Der stend
det i Boki, Far min, at . . . soh! vil du goh! ... at
den som ikkje vil arbeide, skal heller ikke æde; veit
du ikkje det? Hypp! soh!" — Gampane vreid seg seint
og syrgjeleg fram i Selen att, strita og sterta og kom
endeleg i Veg, magtlause og arme som dei gjekk der
og slong i den tidlege Vaaren. Og Ole Johannes
skeivla avstad etter Plogen og tenkte med seg: „jamenn
er der Hovud paa Guten; han er mest for god til aa
vera Bonde."
Men Daniel stod etter motfallin og litin og undrast
paa, at alltid skulde daa dei vaksne hava Rett. —
— Vaarvinna var endeleg slutt; no skulde det vera
Skule ei 3—4 Vikur millom den og Slaatten. Ole
Johannes lika ikkje denne Skulebolken midt paa
Fyri-sümaren; for daa hadde dei Bruk for Smaagutane
heime. Og det var ikkje fritt han slog paa, at det var
best Daniel var heime av Skulen i Aar. Men daa
vart Daniel reint utav det. Skulen var det gildaste
han visste. Der slapp han aa arbeide; der fekk han
leike seg i Sundagsklæde saman med Felagar; og inne
i Skulen greidde han seg, so at han lika seg der med.
Han maatte paa Skulen! So gjekk han til Mor si og
sutra og bad for seg; og ho Mari laut daa som vanleg
vaage Trøya for Guten sin. Og ho fekk fram det ho
vilde; ho visste kva Kant ho skulde taka Gamlen fraa.
„Du ser det er Hovud paa Guten," sagde ho; „og Hug
til Boki hev han au; kven veit, kva det kann verta av
han, dersom han fær Lærdom?" — „Aa, han fær vel
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
