Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
284
I HELHEIM
Ho fylgjer Lærdomen
mild og streng;
ho elskar den Vegen
ho stilt gjeng.
I annsame Aar
steller ho Möri,
til dess ho henne
lyt fylgje aat Jordi.
So stullar ho einsleg,
i Framvon glad;
Venir hev ho
all Stad.
Ho strider og strævar,
spinn og syr,
og hjelper og steller
Folk og Dyr.
Ruslar ved Vogge
og Sjukeseng;
hugsar og hyggjer um
alt som treng.
Men ein Ting vart tung
meir enn Von:
aa tilgjeva henne
som tok han Jon.
Ho stridde og stridde;
Viljen var rein,
men Kjøte det veike
lagde Mein.
Ho tenkte so tidt:
no er det gløymt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>