Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Eg vil ikke skryte; eg er ikkje kaut;
men paa Fjose mitt hev eg tolvhundra Naut.
Grisir hev eg som Stein i Strand;
Smalen min aldri eg telja kann.
Land eg eig fraa Hav og til Bré.
Og er eg rik, er eg fager med.
Horn hev eg framme som drusteleg Dreng,
og bak hev eg au det eg tarv og treng.
Eit betre Gifte du aldri naar:
rik Mann og gild, i dei beste Aar!»
«Eg vil ikkje! Nei; ho skal ikkje døy!»
ropar angrande Veslemøy.
Til Gud ho bed og slær Kross for seg:
«gjev meg Duken og drag din Veg!»
Burte er den byksande Svein;
Duken ligg att ved den graae Stein.
Duken ligg att paa den Tuvebanke.
Veslemøy skjelv for sin vonde Tanke.
Uro.
Kor skal det gaa meg, naar Gud eg gløymer,
og Hjarta sjukt seg i Elskhug drøymer?
Kor skal det gaa meg so sant og visst,
naar burt meg sjølv eg so reint hev misst?
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
