Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Rotrivar! Ja du kunde draga paa deg Mistanke um, at
du høyrde med til dette Helvites-Bøle som ligg der inn
i Kristiania og vil fuske fraa oss Kristindomen vaar!
Hm? — Gud fri oss! — Ein slik Mistanke er speleg,
ser du. Ikkje nok med at han vilde stengje
Embætts-vegen for deg; men han vilde likso vel gjera deg
ubrukeleg til alt anna. For enno held Gudskjelov Folke vaart
fast paa si gamle einfalduge Barnetru; so dersom nokon
rører ved den, so taper han med same Gongen Tilliten
hjaa alle. Berre den minste Mistanken er nok. Agta
deg, Gut! — Du er ung og djerv; du meiner det ikkje
vondt; men du hev som all Ungdom Hug for sterke Ord,
og meir Sans for Einskildmanns Fridom enn for den
Autoritet som held Samfunde ihop; — du kunde snart
faa ein Flekk paa Namne ditt og verte heitande
Sam-fundsrivar og Fritenkjar; og daa var du seld; daa kunde
du likso godt fara or Lande med same. Merk mine Ord,
Gut! Eg er eldre enn du, og eg kjenner mine Folk; du
skal aldri trega paa at du lydde meg i dette.»
Hauk tagde. — Aa, det var fælt aa sitja her og høyre
paa alle desse velmeinte, truskyldige Ord! Det var ikkje
fritt han kjende seg som ein Svikar; heile Live hans
krengde seg liksom um til ei Lygn; han vreid seg under
ei Skam han snaudt kunde bera. Men kven hadde Hjarta
til aa vera ærleg her og dermed røve all Hugnad og
Alderdoms Fred fraa sine eigne gamle Foreldre! Han
maatte tegja. Han hadde som ei Kjenning av at han
vel ein Gong kom til aa svide for denne Lygni si —
for Lygn var det! —; men han fekk daa heller taka det
som kom sjølv, berre han kunde faa spara sine gjæve,
kjære Foreldre.
— «Og no nok um slikt!» ropa gamle Provsten. «No
skjenkjer Mor oss eit ærlegt Glas Vin, og so drikk me
ei Skaal for di unge Festemøy! — Aa kor glad han
74
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
