Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Þeir sögðu henni í fáum orðum,
að maðurinn hennar vildi ekkert
hafa saman við hana að sælda
framar, og að hún yrði
framveg-is að vera upp á aðra komin
en þá, sem hún hingað til hafði
umgengizt. Og þegar hún kom
inn í ibúðina sá hún að Weber
hafði flutt úr henni föt sín og
annað smávegis.
Hvernig var þessari konu
inn-anbrjósts þegar hún snéri frá
húsi sínu, vitandi það, að hún
var útskúfuð úr því bæjarhverfi,
sem hún til þessa hafði tilheyrt?
Allir í Weberfjölskyldunni litu
nú á hana sem sameiginlegan
ó-vin. Og hvar sem hún fór viku
menn úr vegi fyrir henni;
jafn-vel betlararnir horfðu illilega á
hana, þegar hún gekk eftir
göt-unni. Börnin flýðu í felur, þegar
hún nálgaðist og hrópuðu
ókvæð-isorðum á eftir henni. Hún var
vinalaus og hún vissi að hún
gekk undir nafninu Grýlan —
Barnamorðinginn.
Hún ráfaði inn í vinverzlun.
„Eina rauða", sagði hún hásri
rödd.
Henni var rétt ein flaska af
rauðvini yfir borðið, þegjandi og
hljóðalaust. Hún stakk henni
undir handarkrikann og drakk úr
henni einsömui i íbúðinni, þar
sem börnin hennar höfðu áður
leikið sér og maðurinn hennar
notið hvildar og hressingar eftir
erfiði dagsins.
Nokkrum dögum síðar var hún
dregin upp úr Signufljóti. Hún
HEIMILISRITIÐ
fannst buslandi rétt fyrir neðan
einn af stigunum sem liggja út
í fljótið. Fólk áleit að hún hefði
ætlað að fremja sjálfsmorð, þótt
þetta hafi líklega aðeins verið
leikaraskapur, og það olli því að
hún fékk samúð margra.
Björg-unarmennirnir vöfðu hana í
teppi og fluttu hana á
björgun-arstöðina. Þar var henni veittur
beini .og nokkrir góðhjartaðir
menn skutu saman dálitilli
fjár-hæð handa henni, þegar hún
varð að fara aftur.
Hún hvarf. Enginn vissi hvað
af henni varð næsta ár, og hún
lét það aldrei uppskátt. Borgin
gleypti hana.
ÞAE> VAR ekki fyrr en í
aprílmánuði næsta ár, að
henni skaut aftur upp á
yfirborð-ið.
Ungur læknir, Papasoglou að
nafni, hafði nýlega sezt að
ná-iægt Chateauroux í Suður
Frakk-landi, og var reiðubúinn til þess
að vitja sjúklinga fyrirvaralaust
a hvaða tíma sólarhrings sem
var. Eitt sinn síðla kvölds
geystist maður nokkur inn til
hans, ákaflega æstur í skapi, og
sagði óðamála:
„Viljið þér koma með mér
læknir, eins fljótt og þér getið?
Litli drengurinn minn er orðinn
veikur".
Læknirinn spratt upp og
spurði hvennig veikindin- lýsto
sér.
„Ég var að koma heim", svar-
59
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
