Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
„Mér virðist hún bara vera of
góð, til þess að geta verið sönn.
I yðar sporum væri ég — væri
ég dálítið á verði. Vera kynni a5
hún fari fyrr en sumir ætlast til".
Marple einblindi á Lavinia þegar
hún hafði sagt þessa setningu.
„Verið þér alveg óhræddar, því
að það er ég", svaraði Lavinia.
„En hvernig hefur vinnukonan yð
ar það . . hún Edna litla?"
„Henni liður vei. Og ég þekki
Ednu. Hún er héðan úr þorpinu1’.
svaraði Marple og horfði aftur
hvössum augum á Lavinia,
Þær breyttu um umræðuefni og
Marple spurði, hvort þær ættu
ekki að líta inn til Emily.
„Ekki í dag. Ég er hrædd um
að hún þoli ekki að taka á móti
heimsóknum. Hún er svo slæm
þessa dagana", sagði Lavinia og
hristi höfuðið.
Marple vottaði samúð sina
fyr-ir kurteisissakir og sýndi
farar-snið á sér.
Þegar þær komu fram i
for-stofuna, heyrði hún að
sjúkiing-urinn hrópaði: „Þessi bakstur á
að vera alveg þurr. — Doktor
Allerton skipaði svo fyrir. Svona,
svona látið þér hann vera. Mig
langar i tebolla og soðið egg
— soðið nákvæmlega i 3%
mín-útu, munið þér það — og
biðj-ið Lavinia um að koma inn til
mín".
Mary’flýtti sér fram í
forstof-una og sagði:
„Fröken Lavinia. Systir yðar
102
biður yður um að koma inn til
sín".
Lavinia kvaddi Marple og
hrað-aði sér inn til Emily. Mary
hjálp-aði Marple i kápuna og rétti
henni hattinn og regnhlífina.
Marple tók við regnhlifinni,
missti hana og þegar hún
ætl-aði að beygja sig eftir henni,
missti hún handtöskuna sina, sem
opnaðist og innihaldið valt út
um gólf. Mary beygði sig og
tindi saman ýmsa smáhluti —
vasaklút, minnisbók, gamla
leð-urbuddu, tvo skildinga, þrjú
penny og brjóstsykursstöng.
Það virtist koma fát á Marple,
þegar hún tók við sælgætinu.
„Litli strákurinn hennar frú
Cleinent hefur víst stungið
syk-urstönginni þeirri arna i töskima
mína, þegar hann var að leika
sér að henni í gær. Er hún
slím-uð, góða mín?"
Mary leit á vasaspegil, sem var
eftir á gólfinu.
„Á ég að rétta yður hann?"
„Þakka yður fyrir. Enn sú
heppni að hann skyldi ekki
brotna".
Mary opnaði hæversklega fyr-’
ir henni dyrnar og hneigði sig
fyrir henni, þegar Marple kvaddi
hana.
- TlU dögum síðar fregnaðist
það um nágrennið að
fyrirmynd-arvinnukonan í Oldhöll, Mary
sjálf, væri horfin. Hún hafðiekki
sofið í rúmi sínu um nóttina og
útidyrahurðin stóð opin.
HEIMILISRITDE)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
