Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
maðurinn augunum
tortryggnis-lega til Bill.
,,Ég cr líka að bíða eftir manni",
sagði Bill glottandi.
Maðurinn ygldi sig, en svaraði
engu.
Aftur kom fleira fólk, og eftir tíu
mínútur staðnæmdist annar
spor-vagn og flutti fólkið. Þetta
endur-tók sig nokkrum sinnum. — Bill
reyndi ekki framar að fitja upp á
samtali við þann grettna. Ilann
sá, að maðurinn ókyrrðist meir og
meir.
Klukkan hálfníu kom Carol
Ad-ams út á götuna og gekk áleiðis að
götuhorninu. Þegar grettni
maður-inn tók eftir henni, leit hann snöggt
á Bill.
Bill kinkaði kolli. „Þarna kemur
hún".
„Ég veit ekki hvern fjandann
þér eruð að tala um", hreytti
mað-urinn út úr sér. „Ég skyldi kýla
yður niður fyrir tvö sent".
Bill stakk höndinni í vasann.
„Hér^eru þau".
Maðurinn leit undan í flýti.
Carol stanzaði strax og hún sá
Bill Ludlow. Ofurlitlum roða brá
fyrir á kinnum’hennar, en hvort
henni líkaði betur eða verr, vissi
Bill ekki. Hún var í dökkri drakt
og hvítri silkiblússu. A hálsinum,
fyrir ofan kragann, sáust
dökk-rauðir marblettir.
„Var allt rólegt það sem eftir
var næturinnar?" spurði Bill.
Carol kinkaði kolli. „Allt rólegt.
Mig langar til þess að þakka yður
fyrir ..."
„Fyrir að vera á fótum alla
nótt-ina og halda vörð?" greip Bill fram
í fyrir henni.
„Þér hafið þó ekki gert það!"
„Víst gcrði ég það. Lítið þér á
augun í mér".
„Það hefðuð þér ekki átt að
gera, Ludlow. Ég sagðist ætla að
loka glugganum".
„Þkð getur verið, að mér þyki
gáman að vaka", sagði Bill
bros-andi.
Carol roðnaði aftur. Hún horfði
eftir götunni, þangað sem von var
á sporvagninum. — A baugfingri
vinstri handar var
trúlofunarhring-ur. Bill tók eftir honum og varð
þungur á brún. Hann langaði til
þess að vita, hver hefði verið svo
hamingjusamur, að láta hringinn
á fingurinn.
„Þurfið þér ekki — að fara í
vinnuna?" spurði Carol allt í einu.
Bill hristi höfuðið. „Ekki fyrr en
eftir inarga tíma".
„Eruð þér — bara að fara inn í
miðborgina?"
„Já, já".
Sporvagninn staðnæmdist við
hornið. — Bill studdi Carol inn í
vagninn, og fleiri komu á eftir. —
Grettni maðurinn hélt gangandi í
gagnstæða átt. I gcgnum
vagn-glugga sá Bill, að hann fór upp í
Ieigubíl.
_/____
HEIMILISRrnB
3»
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
