Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 69. Ferð Bjarnar stallara.
Fám dǫgum síðarr, þá er Óláfr konungr var á stefnu, kom
þar Bjǫrn ok þeir xii. saman; hann segir þá konungi, at þeir
váru búnir at fara sendifǫrna ok hestar þeira stóðu úti soðlaðir
— »vil ek nú vita, segir Bjǫrn, með hverjum ørendum ek skal
fara eða hver ráð þú leggr fyrir oss«. Konungr segir: »þér
skuluð bera Svía-konungi þau mín orð, at ek vil frið setja milli
landa várra til þeira takmarka, sem Óláfr Tryggvason hafði fyrir
mér, ok sé þat bundit fastmælum, at hvárigir gangi um fram;
en um mannlát, þá þarf þess engi at geta, ef sættir skulu vera,
þvíat Svía-konungr fær oss eigi með fé bœtt þann mannskaða,
er vér hǫfum fengit af Svíum«. Þá stóð konungr upp ok gekk
út með þeim Birni; þá tók hann upp sverð búit ok fingrgull
ok seldi Birni — »sverð þetta gef ek þér; þat gaf mér í sumar
Rǫgnvaldr jarl; til hans skuluð þér fara ok bera honum þau
mín orð, at hann leggi til ráð ok sinn styrk, at þú komir fram
ørendinu; þykki mér þá vel sýslat, ef þú heyrir orð Svía-konungs
ok segi hann annat tveggja já eða nei. En fingrgull þetta fœr
þú Rǫgnvaldi jarli; þessar jartegnir mun hann kenna«. Hjalti
gekk at konungi ok kvaddi hann — »ok þurfum vér nú þess
mjǫk, konungr, at leggir hamingju þína á þessa ferð« — ok
bað þá heila hittask. Konungr spurði, hvert Hjalti skyldi fara.
»Með Birni« segir hann. Konungr segir: »bœta mun þat til um
þessa ferð, at þú farir með þeim, þvíat þú hefir opt reyndr verit
at hamingju; vittu þat víst, at ek skal allan hug á leggja, ef
þat vegr nǫkkut, ok til leggja með þér mína hamingju ok ǫllum
yðr«. Þeir Bjǫrn riðu í brot leið sína ok kómu til hirðar
Rǫgnvaldz jarls; var þeim þar vel fagnat. Bjǫrn var frægr maðr af
mǫrgum mǫnnum, kuðr bæði at sýn ok at máli þeim ǫllum, er
sét hǫfðu Óláf konung, þvíat Bjǫrn stóð upp á hverju þingi ok
talaði konungs ørendi. Ingibjǫrg, kona jarls, gekk at Hjalta
ok hvarf til hans; hon kendi hann, þvíat hon var þá með Óláfi
Tryggvasyni, bróður sínum, er Hjalti var þar, ok talði Hjalti
frændsemi milli konungs ok Vilborgar, konu Hjalta; þeir váru
brœðr, synir Víkinga-Kára, lendz mannz á Vǫrs, Eiríkr
bjóðaskalli, faðir Ástríðar, móður Óláfs konungs Tryggvasonar, ok
Bǫðvarr, faðir Álofar, móður Gizurar hvíta, fǫður Vilborgar.
Nú váru þeir þar í góðum fagnaði. Einn dag gengu þeir Bjǫrn
á tal við jarl ok þau Ingibjǫrgu, þá berr Bjǫrn upp ørendi sín
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
