Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þetta mál svá búit ok bað hann fara með sér til konungs. Árni
segir: »undarligt þykki mér um þik, svá vitran mann ok
fyrirleitinn, er þú skalt rasat hafa í svá mikla óhamingju ok
hafa fengit konungs reiði, þar er engi bar nauðsyn til; þat væri
nǫkkur várkunn, at þú heldir frænda þinn eða fóstbróður, en
þetta allz engi, at hafa tekizk á hendr mann íslenzkan, at halda
útlaga konungs, ok hafa nú þik í veði ok alla frændr þína«.
Þorbergr segir: »svá er sem mælt er: einn er aukvisi ættar
hverrar; sú óhamingja fǫður míns er mér auðsæst, hversu honum
glapnaði sona eign, er hann skyldi fá þann síðarst, er engi
líkendi hefir várrar ættar ok dáðlauss er; myndi þat sannast,
ef mér þœtti eigi við móður mína skǫmm mælt, at ek mynda
þik aldrigi kalla várn bróður«. Snøri þá Þorbergr í brot ok fór
heim ok var heldr ókátr. Síðan sendi hann orð norðr til
Þrándheims á fund Kálfs, bróður síns, ok bað hann koma til Agðaness
móti sér. Ok er sendimenn hittu Kálf, þá hét hann ferðinni
ok hafði engi orð fyrir. Ragnhildr sendi menn austr á Jaðar
til Erlings, fǫður sins, ok bað hann senda sér lið. Þaðan fóru
synir Erlings, Sigurðr ok Þórir, ok hafði hvárr þeira tvítøgsessu,
ok á lxxxx. manna. En er þeir kómu norðr til Þorbergs, þá
tók hann við þeim sem bezt ok feginsamligast. Bjósk hann þá
til farar ok hafði Þorbergr tvítøgsessu. Fóru þeir þá norðr
leið sína. Ok er þeir kómu ............, þá lágu þar fyrir Finnr
ok Árni, brœðr Þorbergs, með ii. tvítøgsessur. Fagnaði Þorbergr
vel brœðrum sínum ok segir, at þá hefði tekit brýningunni.
Finnr kvað þess sjaldan hafa þurft við sik. Síðan fóru þeir
með liði því ǫllu norðr til Þrándheims, ok var þar Steinn í fǫr.
Ok er þeir kómu til Agðaness, þá var þar fyrir Kálfr Árnason,
ok hafði hann xx.-sessu vel skipaða. Fóru þeir með því liði inn
til Niðarhólms ok lágu þar um nótt. Eptir um morgininn áttu
þeir tal sitt; vildi Kálfr ok synir Erlings, at þeir fœri ǫllu liðinu
inn til bœjarins ok léti þá skeika at skǫpuðu; en Þorbergr vildi,
at fyrst væri með vægð farit ok láta boð bjóða; samþykðisk
Finnr því ok Árni. Var þá þat af ráðit, at þeir Finnr ok Árni
fóru fyrst til fundar við Óláf konung, fáir menn saman.
Konungr hafði þá spurt um fjǫlmenni þat, er þeir hǫfðu, ok var
hann heldr styggr í rœðunni þeira. Fiðr bauð boð fyrir Þorberg
ok svá fyrir Stein — bauð hann, at konungr skyldi fé gera svá
mikit, sem hann vildi, en Þorbergr hafa landzvist ok veizlur
sínar, Steinn lífs grið ok lima. Konungr segir: »svá lízk mér
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
