- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
352

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

þá er hann sat yfir borðum. Sigvatr kvaddi hann; konungr leit
við honum ok þagði. Sigvatr kvað:

104. Heim erum hingat komnir,
hygg þú at, jǫfurr skatna
(menn nemi mál sem innik
mín) stallarar þínir;
seg, hvar sess hafið hugðan
seims þjóðkonungr beimum
(allr es þekkr) með þollum
(þinn skáli mér innan).


Þá sannaðisk þat, er fornkveðit mál er, at mǫrg eru konungs
eyru; Óláfr konungr hafði spurt alt um farar Sigvats, at hann
hafði hitt Knút konung. Óláfr konungr mælti til Sigvats: »eigi
veit ek, hvárt þú ætlar nú at vera minn stallari — eða hefir þú
nú gǫrzk maðr Knúts konungs«. Sigvatr kvað:

105. Knútr spurði mik, mætra
mildr, ef hǫ́num vildak
hendilangr sem, hringa,
hugreifum Áleifi;
einn kvaðk senn, en sǫnnu
svara þóttumk ek, dróttin
(gefin eru gumna hverjum
góð dœmi) mér sœma.


Þá mælti Óláfr konungr, at Sigvatr skyldi ganga til sætis þess,
er hann var vanr at hafa fyrr. Kom Sigvatr sér þá enn brátt í
kærleika ina sǫmu, sem áðr hafði hann haft.

K. 161. Frá Erlingi Skjálgssyni.

Erlingr Skjálgsson ok synir hans allir hǫfðu verit um sumarit
í her Knúts konungs ok í sveit með Hákoni jarli; þar var þá ok
Þórir hundr ok hafði metorð mikill. En er Knútr konungr spurði,
at Óláfr konungr hafði landveg farit til Nóregs, þá leysti Knútr
konungr leiðangrinn ok gaf leyfi ǫllum mǫnnum at búa sér til
vetrvistar; var þá í Danmǫrk herr mikill útlendra manna, bæði
enskra manna ok Norðmanna ok af fleirum lǫndum, er lið hafði
komit til hersins um sumarit. Erlingr Skjálgsson fór um haustit
til Nóregs með liði sínu ok þá af Knúti konungi stórar gjafir at
skilnaði þeira. Þórir hundr var eptir með Knúti konungi. Með
Erlingi fóru norðr í Nóreg sendimenn Knúts konnugs ok hǫfðu
með sér óf lausafjár; fóru þeir um vetrinn víða um land, reiddu
þá af hendi fé þau, er Knútr konungr hafði heitit mǫnnum um
haustit til liðs sér, en gáfu inum mǫrgum, er þeir fengu með fé
keypt vináttu Knúti konungi, en þeir hǫfðu traust Erlings til
yfirferðar. Gerðisk þá svá, at fjǫlði manna snørisk til vináttu
við Knút konung ok hétu honum þjónostu sinni ok því með, at
veita Óláfi konungi motstǫðu; gerðu þat sumir berliga, en hinir
váru miklu fleiri, er leyndusk at fyrir alþýðu. Óláfr konungr
spurði þessi tíðendi; kunnu margir honum at segja frá þessum

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0362.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free