Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
náttsett í; þat er nú kallat Óláfshlið, er heilagr dómr konungs
var borinn upp af skipi, ok er þat nú í miðjum bœnum. Byskup
varðveitti helgan dóm Óláfs konungs; skar hann hár hans ok
negl, þvíat hvártveggja óx svá sem þá, at hann væri lifandi maðr
hér í heimi; svá segir Sigvatr skáld:
165. Lýgk, nema Áleifr eigi
ýs sem kykvir tívar
(gœðik helzt í hróðri)
hárvǫxt (konungs ǫ́ru),
enn helzk þeim. ’s sýn seldi,
svǫrðr, es óx í Gǫrðum
(hann fekk læs) af ljósum,
(lausn) Valdamar, hausi.
166. Nú hefr sér
til sess hagat
þjóðkonungr
i Þrándheimi;
þar vill æ
ævi sína
bauga brjótr
byggðum ráða, —
167. Þars Áleifr
áðan byggði,
áðr hann hvarf
til himinríkis,
ok þar varð,
sem vitu allir,
kykvasettr
ór konungmanni.
168. Hafði sér
harðla ráðit
Haralds sonr
til himinríkis,
áðr seimbrjótr
at setti varð
— — —
— — — —.
169. Þar svát hreinn
með heilu liggr
lofsæll gramr
líki sínu,
ok þar kná,
sem kvikum manni
hár ok negl
hǫ́num vaxa.
170. Þar borðveggs
bjǫllur kneigu
of sæing hans
sjalfar hringjask,
ok hvern dag
heyra þjóðir
klokna hljóð
of konungmanni.
171. En þar upp
af altári
Kristi þæg
kerti brenna;
svá hefr Áleifr,
áðr andaðisk,
synðalauss
sǫ́lu borgit.
172. En herr manns,
es heilagr es
konungr sjalfr,
krýpr at gagni,
ok beiðendr
blindir sœkja
þjóðan máls,
en þaðan heilir.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
