Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þeim ok at fá hǫfðingja til landvarnar ok landstjórnar; sé ek
þar engan mann jamvel til fallinn fyrir allra hluta sakir sem
Svein Úlfsson; hefir hann ætt til þess at vera hǫfðingi; nú mun
ek gera hann jarl minn ok fá honum í hendr Dana-veldi til
yfirsóknar, meðan ek em í Nóregi, svá sem Knútr inn ríki setti
Úlf jarl, fǫður hans, hǫfðingja yfir Danmǫrk, þá er Knútr var
á Englandi«. Einarr þambarskelfir segir: »ofjarl, ofjarl, fóstri«.
Konungr mælti reiðuliga: »fátt þykkir yðr ek kunna, en mér
lízk svá sem yðr þykki sumt ofjarlar, en sumt ekki at manna«.
Þá stóð konungr upp ok tók sverð ok festi á linda Sveini; síðan
tók hann skjǫld ok festi á ǫxl honum, setti síðan hjálm á hǫfuð
honum ok gaf honum jarlsnafn ok veizlur slíkar í Danmǫrk, sem
þar hafði áðr haft Úlfr jarl, faðir hans. Síðan var fram borit
skrín með helgum dómum; lagði Sveinn þar á hendr sínar ok
sór trúnaðareiða Magnúsi konungi; síðan leiddi konungr jarl til
hásætis með sér; svá segir Þjóðólfr:
38. Sjalfr bar austr við Elfi
Ulfs mǫgr ok hét fǫgru
(þar réð Sveinn at sverja)
sínar hendr at skríni;
réð Áleifs sonr eiðum,
átt hafa þeira sáttir
skemra aldr an skyldi,
Skǫ́nunga gramr, hǫ́num.
39. Heyra skalt, hvé herskjǫld bǫ́ruð,
hilmis kundr, til Venða grundar
(heppinn drótt af hlunni sléttum
hélug bǫrð) í stefjaméli;
aldri frák enn, vísi valdið
Venða sorg, at dǫglingr spenði
(flaustum varð þá flóð of ristit)
fleiri skip til óðals þeira.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
