Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
4 22 HEIMSKRINGLA
þá sína leiÖ hvárr þeira. Um kveldit, er Haraldr gekk til svefns
i lypting á skipi sinu, þá mælti hann við skósvein sinn: »nú
mun ek eigi liggja i hvilunni i nótt, þviat mér er grunr å, at eigi
myni alt vera svikalaust; ek fann i kveld, at Sveinn, mágr minn,
5 varö reiör mjçk viö bermæli mina; skaltu halda vçrö á ef hér
verör npkkut i nótt til tiöenda« Gekk þá Haraldr i annan staö
at sofa, en lagöi þar i rum sitt tréstobba einn. En um nóttina var
róit á báti at lyptingunni, ok gekk þar maör upp ok spretti
lyptingartjaldinu, gekk siöan upp hjå ok hjó i rum Haraldz meÖ
io mikilli øxi, sva at fçst stóö i trénu; hljóp maör sjá þegar út i
bátinn, en niöamyrkr var å, røri hann þegar i brot, en øxin var
eptir til jartegna, stóð hon fçst i trénu. Siöan vaköi Haraldr upp
menn sina ok lét þá vita, viÖ hver svik þeirváru komnir — »megum
vér þat sjá, segir hann, at vér hçfum hér ekki liös viö Svein,
15 þegar er hann slæsk á svikræöi viö oss; mun så vera inn bezti
kostr, at leita á brot heöan, meöan kostr er; leysu vér nú skip
vår ok róum leyniliga i brot«. Peir gera svá, róa um nóttina
norÖr meö landi, fara dag ok nótt, þar til er þeir finna Magnús
konung, þar er hann lá meö her sinum. Gekk þá Haraldr á fund
20 Magnus konungs, frænda sins, ok varö þar fagnafundr, sva sem
Pjóöólfr segir:
97. Vatn lézt, visi, slitna, bauö hçlf viö sik siöan
viökunnr, und skçr þunnri sonr Áleifs þér (hála
(dýr klufu flóö), þars fóruö frændr hykk at þar fyndisk
25 (flaust) i Danmçrk austan; fegnir) lçnd ok þegna.
Siöan tçluöu þeir frændr milli sin, fór þat alt sáttgjarnliga.
K. 23. Magnús konungr gaf Haraldi hálfan Nóreg.
Magnús konungr lá viö land ok haföi landtjald á landi uppi;
hann bauö þá Haraldi frænda sinum til borÖz sins, ok gekk
3° Haraldr til veizlunnar meö lx. manna; var þar allfçgr veizla. En
er á leiö daginn, gekk Magnus konungr inn i tjaldit, þar sem
Haraldr sat; menn gengu meö honum ok báru byröar, þat váru
vápn ok klæöi. Pá gekk konungr at inum ýzta manni ok gaf þeim
sverö gott, çÖrum skjçld, þá klæöi eöa vápn eöa gull, þeim stœrra
35 er tígnari váru. Siöarst kom hann fyrir Harald, frænda sinn, ok
haföi i hendi sér reyrteina ii. ok mælti svá: »hvárn viltu hér
þiggja teininn?«. Pá svarar Haraldr: »þann, er nærri er mér«.
På mælti Magnus konungr: »meö þessum reyrsprota gef ek yör
hálft Nóregs-veldi meö çllum skyldum ok skçttum ok allri eign,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
