Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Inga konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ING. SIG.
5 77
Einarr við bróður sinn: »ef hann réttisk viö ok groer fyrir
tungustúfinn, þá kømr mér þat i hug, at hann myni mæla«.
Siðan klipÖu þeir tungustúfinn með tçng ok toguöu ok skáru
ty svar þaðan frå ok i tungurótunum it þriðja sinn ok létu hann
þar liggja hálfdauðan. Húsfreyja þar á bœnum var fatoek, en 5
þó fór hon þegar ok dóttir hennar meö henni ok báru hann heim
til húss i mçtlum sinum; síðan fóru þær eptir presti; en er
hann kom þangat, þá batt hann sár hans çll, ok leituðu þau honum
hœgenda, slíkra sem þau máttu. Hann lá þá, inn såri prestr,
aumliga búinn, vilnaöisk jafnan guös miskunnar ok tortryggöi 10
þat aldri, bað guð mállauss með hugrenningum ok sútfullu hjarta,
þvi ç>llu traustara, er hann var sjúkari, ok rendi huginum til
þess milda konungs, Öláfs ins helga, guðs dýrlings, ok hafði
hann áðr heyrt mart sagt frá hans dýrðarverkum ok trúði þvi
çllu hvatara á hann af çllu hjarta til alirar hjálpar i sinum 15
nauöum. En er hann lá þar lami at çllu megni numinn, þá
grét hann sårliga ok stunði, bað með sáru brjósti þann dýrling,
Óláf konung, duga sér. En eptir miðja nótt þá sofnaði prestr
inn sári; þá þóttisk hann sjá mann gçfugligan koma til sin ok
mæla viö sik: »illa ertu nu leikinn, RikarÖr félagi; sé ek, at 20
eigi er nú máttrinn mikill«. Hann þóttisk sanna þat. Pá mælti
sá viÖ hann: »miskunnar ertu þurfi«. Prestr segir: »ek þyrpta
miskunnar guös almáttigs ok ins helga óláfs konungs«. Hann
segir: »þú skalt hafa ok«. Pvi næst tók hann tungustúfinn ok
heimti svá hart, at prestinum varö sårt viö; því næst strauk 25
hann hendi sinni um augu honum ok um bein, svá um aöra limi,
er sárir váru. Pá spuröi prestrinn, hverr þar væri. Hann leit
viö honum ok mælti: »Óláfr er hér noröan ór Prándheimi« —
en siöan hvarf hann i brot, en prestr vaknaöi alheill ok þegar
tók hann at mæla — »sæll em ek, segir hann, guöi J}çkk ok inum 30
helga Óláfi konungi; hann hefir græddan mik. En sva hçrmuliga
sem ek var áðr leikinn« — svá bráöar bætr fekk hann allrar
þeirar óhamingju, ok svá þótti honum, sem hann hefði hvárki
orðit sárr né sjúkr, tungan heil, augun bæöi i lag komin,
bein-brotin gróin ok çll çnnur sár gróin eöa verklaus, fengit ina beztu 35
heilsu, en til jarteina var, at augu hans hçföu verit út stungin,
þá grøri çrr hvitt á hvarmi hvárum tveggja, til þess at sjá
mætti dýrÖ þess ins gçfga konungs at þeim manni, er svá var
aumliga búinn.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
