Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hamar i Hellom. Norske utsyn - Tosten Raudskjegg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
som sjølve han, —
i flengde klæde med bot på bot, san,
og feit og flekkjut frå topp til fot, san,
og nifs og halvnaken, orme-randut,
med reip um livet og breid og brandut —
slik var han Tosten so vel i stand.
I sol og blømande villgras låg han
og ruvde stygg som ein bergerise
den dag eg såg han
for fyrste gong i mi barndomstid.
I lykkja ned for ei lurvut lid,
ved gamle hagfella, turr og taggut,
der låg ’n lata seg, lang og raggut,
han byrja tala um skylda si:
«De va” so storlema sys! e’ha’», san, —
men gifte vart døm, som lykka va’,» san —
ja der det va” i forfall og nedbrote,
enkjemenner og audt og nedrote —»,
— detta gliste og flein han fram, —
Syst’: systrar. — skylde (ei): slektskap.
117
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
