Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Munken
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
MUNKEN
(LIGG EINSAM UNDER FIKETRE E)
I
Med den svarte nattskyi kjem vanmods-ulvane snikande,
flengjer i mi sjel med kvasse tenner; gneg i hjarta mitt,
drikk mitt varme blod.
I tanken min kryp tvilens ormar ikring; spotten driv
som ispilar mot øyra mitt, sting seg som tusund torner i
mitt kjøt. (Sukkar sårt.) Alt gjeng til kvile når det store
Ijos sloknar på himlen; men Aruna vaker. Mi sjel er
som eit stormpiska hav. Augo mine brenn; eg er såra
til ulivs. (Styd seg til trestomnen.) Høgt deruppe syng
fuglane; so stig soli snart bak fjelli.
Sjå, der flaug ein fugl ned i mitt tre. Gyngar glad
på greini; kallar og fær svar. Aa, kvi når desse tonar
hjarta mitt! Hev eg ikkje med tusund piner rive livsens
songar ut av brystet mitt. Hev eg ikkje fasta og vaska
meg som dei heilage einbuane! Vandra dei tornefulle
vegane til Sakyas store Gautama! Lært vegane til
asketen! Tanken min hev fylgt den store ringenes ring,
den lange lekkja av verkande viljar!
Åh, tanken min er sår og trøytt! (let att augo; soli
glid yvi fjellkammen; på kne med hendane mot soli).
39
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
