Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 28 —
NÓTT OG MORGUNN.
Röðull brosti, rann að nætur-hvílu
Ránar til, og fögrum sjónum brá
undan léttri utanbakka-skýlu; —
aldan beið, þar guðinn studdist á. —
Horfðu tindar himinljósi viður,
helgur roði um snjóvgar kinnar flaug.
Islands verndar-engill, farinn niður,
Ingólfs bjartur stóð á gleymdum haug.
Hreyfðist land af helgum snortið fótum;
hné þá sól um öldugarðsins bak.
Stormkast undan Snæfells köldu rótum
stólpaský að vesturáttu rak.
Ljós var horfið, hrikti í dægurgrindum,
hrímköld nótt um stjörnuhvolfið ók.
„Byrg oss! fel oss!" brast í jökultindum. —
„Byrg oss! fel oss!" ströndin endurtók.
Allt var kyrt; — frá utanfjarðar-grunni
einstök vakin bára stundum hvein.
Rödd er heyrð í rökkur-hálfdimmunni,
rödd, sem hrærði klakabundinn stein.
Hún kvað margt um horfinn þjóðar-anda,
hreystibrest og kveifarlíf og neyð;
hræddist ísland, — heyrði búinn vanda,
harma-stöfum barna sinna kveið.
Rann þa dagur, reis af austurstraumum
röðulskin, og norðar heldr en fyr;
fjör kom nýtt í fætur máttarnaumum,
fýstist enginn lengur sitja kyr.
Hver er gnýr, sem gegnum loftið hleypur
— Garðars-eyjar losna festarbönd —?
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
