Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 108 —
Elting ill er hafin,
yfir skyggir él,
rjúpan vanda vafin
veit sér búið hel;
eins og álmur gjalli,
örskot veginn mæli,
fleygist hún úr fjalli
að fá sér eitthvert hæli.
Mædd á manna bezta
miskunn loks hún flaug,
inn um gluggann gesta
guðs í nafni smaug,
— úti garmar geltu,
gólið hrein i valnum; —
kastar hún sér i keltu
konunnar i dalnum.
Gæða-konan góða
grípur fegin við
dýri dauða-móða, —
dregur háls úr lið;
plokkar, pils upp brýtur,
pott á hlóðir setur,
segir: ,,Happ þeim hlýtur"! —
og horaða rjúpu étur.
GRÁTITTLINGURINN.
Ungur var eg og ungir
austan um land á hausti
laufvindar blésu Ijúfir,
lék eg mér þá að stráum.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
