Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 13 —
óbúið til, og meðan Mutter Heide býr þar sem
hún býr.
„Gefðu mér bita af borðum þínum, bóndi minn;
brennivínið litar kinn.
Aldrei yrki ég óðarstef,
utan þegar það litar nef".–
Bergmál: Litarnef!
Þetta síðasta hefir Jón asen fundið upp; það
er ekki til í náttúrunni.
„Er ég Ekko?"
Brynjólfur hefir borðað litla-skattinn hjá
Jör-gin og Óla í Kronprinsessugötunni, en það er
yfir-burða-langt síðan; segðu honum það frá mér.
Fyr-irgefðu mér, lagsmaður, ég er skáld og endist ekki
til að skrifa í óbundnum stíl; en hver er ég, að ég
líki mér við Lyhs?
EITT LÍTIÐ SJÓNARSPIL.
(Grlmur græðari er nýbúinn að taka tá af vinnukonu; liún
grætur og saknar sinnar táar. — í>á kemur huggarinn aö
rúm-inu; hann kvaS:)
Hættu að gráta, hringaná,
heyrðu ræðu mína;
ég skal gefa þér gull í tá,
þó Grímur tæki þína.
(VinnukoTian saknar sinnar táar; hún grætur. Þá kemur
huggarinn).
Hættu að gráta, hringaná,
huggun er það meiri,
ég skal gefa þér gull í tá,
þó Grímur taki fleiri.
(Vinnukonan saknar sinnar táar; hún grætur enn. Þá
kem-mt huggarinn).
Hættu að gráta, hringaná,
huggun má það kalla,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
