Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 144 —
gåt vel greint tölur og merki á sigurverki sínu, þó
hann væri ljóslaus. Glugginn á turnmælinum var ekki
stærri en svo, að ég sá aðeins um litinn hluta
him-inhvolfsins, svo mér var ekki auðið að hyggja að
stjörnum, en sonur minn, sem stóð undir berum himni,
sá þær ekki heldur, og liklega sökum móðunnar, sem
var í loitinu, fremur en af því, að verið hafi of bjart.
Þegar sólarljósið kom fram, var eins og allir hlutir
lifnuðu við, og miklu fljótar en þeir sýndust hafa
dáið. Það var eins og létt væri af mér steini, þegar
ég sá aftur blessaðan daginn.
Þetta er einföld frásaga um það, sem ég sá. Það
væri framhleypni, ef ég færi nú þegar að leitast við
að skera úr, hvað þessar óskiljanlegu fjallamyndir
muni hafa verið, og það er efamál, hvort það muni
takast, þegar búið er að safna öllum þeim
athugun-um, sem gjörðar hafa verið um þetta eíni. Það má
samt fullyrða, að það hafa hvorki verið ský i lofthafi
voru né veruleg fjöll í tunglinu. Skýin voru þá
al-gjörlega í skugga tunglsins, svo á þeim gátu ekki
sézt bjartir broddar; og hitt getur ekki heldur hafa
verið margra hluta vegna, og þvi síður, sem þessar
rauðu myndir voru svo miklar, að hæð þeirra
jafn-aðist við sextánda hluta úr þvermæli tunglsins.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>