Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
II
Ein mann takka meg etter ei bibellesing. «Du skal
ha takk for du ikkje snakkar til oss som til sauer.»
Frå gamalt hev sørfjordingane stade høgt i kultur.
Tradisjonen i fjorden er soleis grunn-fest nok. Det låg
berre den fåren so nær: at dei roa seg med tradisjonen og
ikkje tøygde seg høgre upp.
Sørfjording-håtten er ei underleg blanding av mystikk
og kritikk. På botnen ligg djupe ådrar av ålvor og vyrdnad.
Upp i dagen tek tidaste kritikken makti. Dei segjer tidt
noko anna enn det dei meiner. Og dei krev at framandfolk
skal skyna det. Ironi og spott høyrer til dagsens kort.
Jamvel kaldfliren hev breidt seg og lagt livs-varmen øyde.
Jon Mannsåker sa ein gong: no hev sørfjordingane nått
so langt at dei flirer åt sin eigen kaldflir. Det trongst ei
varmebylgja som kunde gripa hugen, so dei gav seg
heilt, og gløymde å kritisera.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
